De bijeenkomst van de diocesane roepingenkring op zondagmiddag 25 november stond in het teken van gebed. De deelnemers baden de vespers van het Hoogfeest van Christus Koning, gevolgd door korte aanbidding van het heilig Sacrament en ze luisterden naar getuigenissen over de betekenis van het gebed. De bijeenkomst vond plaats in de H. Antoniuskathedraal te Breda.
Het gebed van Jezus
Bisschop Liesen was de hoofdcelebrant van de Vespers. Hij opende de middag met een inleiding over het gebed van Jezus. Hij benadrukte dat het christelijk bidden anders is dan het gebed van andere godsdiensten. We hoeven niet op onze tenen te staan om met onze vingertoppen de hemel aan te raken. God heeft zich zelf ingespannen en is mens geworden. Hij heeft ons, vanuit zijn liefde, alles gegeven. Wij bidden door Jezus Christus. We bidden niet op eigen kracht maar staan open voor God die naar ons toe komt. Het christelijk gebed veronderstelt openheid voor datgene wat God kan. Niet wat wij denken dat God kan is bepalend, aldus de bisschop. Dit geldt ook voor ons gebed voor roepingen.
Gebed en roeping
Diakenstudent Stefan Lange en priesterstudent Jochem van Velthoven gaven een korte getuigenis over de rol van het gebed bij hun roeping. Stefan Lange liet zien dat naast gebed ook onderscheiding van belang is. “Als gezin zijn we ook wegen gegaan die tot niets leidden. In zo’n situatie leer je dat het van belang is onderscheid te maken tussen datgene wat van God komt en wat van jezelf. Je moet tijd nemen voor gebed, overweging en overgave om te zien wat God van mij vraagt.”
Antwoorden op je roeping
Jochem van Velthoven toonde zich nog steeds gelukkig in 2009 de grote stap naar de Priester- en Diakenopleiding te Hoeven te hebben gezet. Drie jaar later is hij meer en meer in zijn roeping bevestigd. Dit ervoer hij heel sterk tijdens de viering waarin hij de aanstelling tot lector ontving en hij op de oproep van de bisschop antwoordde: “Hier ben ik.” Jochem van Velthoven: “Dit was de eerste keer dat ik in het openbaar op mijn roeping antwoordde.” Hij drukte de leden van de roepingenkring op het hart dat het gebed van anderen belangrijk is voor de ontwikkeling van een roeping.
Bisschop Liesen deelde spontaan een eigen ervaring. “Toen ik ongeveer tien jaar priester was, was ik voor een bisdom in Azië op zoek naar een instrument om hosties te bakken. Na vele omzwervingen kwam ik terecht bij een voor mij onbekende persoon. Deze zei: “Ik ken u, ik bid al tien jaar voor u.” Het bleek dat zij lid was van een gebedsgroep. Toen ik gewijd werd, hadden zij mijn jaargenoten onderling verdeeld en ik was bij deze persoon terecht gekomen. Dit heeft mij altijd diep ontroerd en gesterkt.”
