‘Taal is een belangrijk instrument om het geloof door te geven’

3 september 2013

Op zondag 1 september 2013 was Mariet van Goch te gast in het Geloofsgesprek. Geloofsoverdracht en catechese staan centraal in de Geloofsgesprekken die in 2013 worden uitgezonden vanuit het bisdom van Breda. De Geloofsgesprekken, interviews door Leo Fijen, sluiten daarmee aan bij het Jaar van het Geloof dat momenteel wereldwijd wordt gehouden.

Bekijk het Geloofsgesprek op Omroep RKK, klik hier

Of lees de weergave van het gesprek.

‘Taal is een belangrijk instrument om het geloof door te geven’

Mariet is een sportieve vrouw van middelbare leeftijd. Haar ogen glinsteren en lachen. “Ze is geïnspireerd door het woord,” zegt ze. Ze studeerde taal- en letterkunde aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen. Ze werkte als docent en schoolleider. Ze geeft Nederlandse literatuur op de Priester- en Diakenopleiding Bovendonk.

“Zoals de ogen de spiegel van de ziel zijn, is taal de metafoor van de zie. Taal is het begin van alles. Niet voor niets luidt de eerste regel van de proloog van het Johannesevangelie “In het begin was het Woord. We hebben deze tekst voor onze huwelijksviering gekozen,” vertelt ze.

“Taal is een belangrijk instrument om het geloof door te geven. Als kind leerde ik het Onze Vader en het Wees Gegroet. We baden dit aan tafel. Ik word gedragen door gebed, maar ook door poëzie. Op Bovendonk probeer ik de studenten gevoelig te maken voor de schoonheid van literatuur, zodat ze daar als pastor of diaken mee kunnen werken. Ik lees met hen Psalm 121, een bedevaartpsalm en laat hen deze hertalen.”

Mariet van Goch wordt sterk door deze psalm geraakt. “De Psalm roept het besef bij mij op dat de Heer er altijd is, ook al ben ik zelf niet met mijn gedachten bij Hem. Vaak ben ik me niet van zijn aanwezigheid bewust. Ik loop ook niet met Hem te koop. Op mijn werkkamer hangt wel de tekst van een gedicht wat mijn verbondenheid met Zijn Woord laat zien.”

Volgens Mariet gaat het er bij catechese om te laten zien wat je in beweging brengt. Dat doet ze in dialoog. “Ik vertel graag over datgene wat mij ontroert. Ik hoop dat er dan bij de ander iets open gaat. Soms ervaar ik op zulke momenten dat God dicht bij is. Deze momenten koester ik. Ik kende deze ogenblikken bij het sterfbed van mijn tante. Toen wist ik dat God liefde was. Ik heb dit gemerkt toen mijn broer door kanker weliswaar een oog verloor maar toch bleef leven en kon blijven zien. Ik ontmoette God toen ik met een vriendin boven op de Mont Blanc stond en genoot van de helblauwe lucht en de witte sneeuw. Dit type ervaringen gaat eigenlijk aan woorden voorbij, maar ik moet ze via het woord tot uitdrukking brengen.

“Ik ben snel ontroerd door alles wat met geloof, hoop en liefde te maken heeft. “Dan kan ik stil zijn.” Mariet noemt enkele van deze momenten. “Het gebeurt als mijn broer, die pastoraal werker is, een Psalm voordraagt, op het moment dat ik een echt goede lezing heb verzorgd of als de studenten van Bovendonk een mooie presentatie verzorgd hebben.”

Mariet is actief in de H. Catharinaparochie te Oosterhout. “In de parochie ben ik samen met andere gelovigen, gelijkgestemden. Daar kan ik mijn ervaringen delen. Het is lastiger dit te doen met mensen die net buiten de kring staan. Dan is de vertaalslag lastig. Ik merk dat kinderen vaal gevoelig zijn voor beelden, voor kaarsen, voor palmen op palmzondag. In Den Hout hebben kinderen kinderkerstkaarten gemaakt. Dat was prachtig. Zo zijn er prachtige iconen die het geloof weerpiegelen. Maar denk ook aan een tegelvloer in een kerk die bijvoorbeeld twee broden en vijf vissen afbeeldt.

Mariet heeft twee beelden meegenomen, die uitdrukken wat voor haar geloof betekent. In een beeld staan mensen houden mensen elkaar vast. “Dit beeld drukt verbondenheid uit. Mensen ervaren dat ze gedragen worden. En Judith Herzberg drukt dit prachtig uit in het volgende gedicht: Er is nog zomer

Er is nog zomer en genoeg
wat zou het loodzwaar
tillen zijn wat een gezwoeg
als iedereen niet iedereen terwille
was als iedereen niet iedereen
op handen droeg.
(Judith Herzberg)

“Als we ervaren dat we gedragen zijn kunnen we ook merken dat we gedragen worden door de Ander.”

 

Andere berichten