Vandaag volgen we de H. Bernardus naar zijn laatste rustplaats. Na de opheffing van de abdij van Clairvaux in 1792 werd Bernardus in de kathedraal van Troyes herbegraven. Bernardus kende deze kathedraal; in 1128 werd er onder zijn leiding het concilie van Troyes gehouden, waarin onder andere de Orde van de Tempeliers werd goedgekeurd. Hoe bijzonder is het om hier, bij de laatste rustplaats van de H. Bernardus, de eucharistie te vieren!
“Het zijn de kleine dingen die het doen” ….wie kent het liedje niet? Dat is waar we al deze dagen aan herinnerd worden: Wees goed voor elkaar (abt Leo), ook in de korte schriftlezing bij het ochtendgebed vanochtend werden we hiertoe opgeroepen. H. Bernardus die ons graag wil als medeleerling in de leerschool van de Liefde. De liefde en zorg voor de avondmaaltijd gisteren maakte deze zo anders dan de dagen daarvoor. Waar maken wij dat verschil, waar maak ik het verschil? Niet alleen deze dagen, maar ook weer terug in het ritme van alledag.
Karin Lange
“Waar je affect naar uitgaat, daar is je ziel.”
~Bernardus van Clairvaux
Ik lees: ‘De bron van Bernardus’ affectief welbevinden, van zijn emotioneel en affectief evenwicht, lag nergens anders dan in Clairvaux, in het samenleven met zijn broeders. Bernardus kende zichzelf en wist waar hij ‘thuis’ was.
Op vele manieren kan ík mijzelf thuis voelen. Dat kan op verschillende plekken en in verschillende gemeenschappen en tussen mensen die een sterke relatie hebben tot de Heer.
Vanochtend hoorden we: ‘hoe verschillend je ook bent en denkt, Bernardus reikt ons zijn school van de Liefde aan.’
Het gaat Bernardus om een ‘Esprit de Corps’. Door zijn manier van leven heeft hij deze ‘mindset’ overgedragen op zijn broeders. Je mag klein beginnen.
In de kathedraal werd ik geraakt door de beeltenis van drie vrouwen. Dit beeld toont ons de drie vrouwen die in de Verrijzenis hun eigen opstanding herkennen. Ze staan op het punt om ervan te getuigen.
In de basiliek van Troyes overdenk ik dit alles in stilte en vrijwillig gekozen afzondering. Om in de sfeer van de bedevaart te blijven zoals mijn medepelgrim het mooi onder woorden bracht.
De visitatie aan Bernardus’ graf deed mij stilstaan bij zijn groot geloof en vertrouwen.
H. Bernardus bid voor ons: Uw kleine rijdende gemeenschap gaat morgen huiswaarts. Bescherm en leid ons op nieuwe wegen. Dat deze bedevaart een kruispunt mag zijn voor ieder van ons!
😇
Pauline Vermeulen
