Op dinsdag 13 januari 2009 kwamen in het dekenaal centrum Het Markiezaat vertegenwoordigers van parochies bij elkaar om te spreken over de notitie School en parochie in betrokkenheid op elkaar. De bijeenkomst werd georganiseerd door de Diocesane Katholieke Schoolraad (DKSR) van het bisdom van Breda. Deze bijeenkomst is onderdeel van drie dekenale bijeenkomsten over deze thematiek. De eerste vond op maandag 5 januari 2009 plaats in het dekenaat de Baronie. De samenkomst in Zeeland volgt nog.
Grotere betrokkenheid
“Het is de bedoeling de betrokkenheid van school en parochie op elkaar te vergroten,” vertellen Simon Kuyten, voorzitter van de Diocesane Katholieke Schoolraad, en vicaris Vincent Schoenmakers. “De relatie tussen school en Kerk is een belangrijke relatie. De afgelopen jaren deze sterk veranderd.”
“De laatste jaren zien we dat parochie en school elkaar weer opzoeken,” vertelt Simon Kuyten. “Schoolbesturen, leerkrachten en ouders vragen zich af wat het betekent een katholieke school te zijn. Juist bij jonge leerkrachten signaleren we een toenemende belangstelling.”
Open houding en ‘no nonsense’
“De meesten zijn kerkelijk niet gesocialiseerd maar staan open voor zingevingvragen. Zij doen daarbij een beroep op de identiteitsbegeleiders. Zij vinden ook dat, als een school katholiek is, dit geen loze letter mag blijven. In die zin heeft de jonge generatie een no nonsense-mentaliteit’. Vanuit deze instelling zoekt de school contact met de parochie” ‘zegt Kuyten.
“Omgekeerd stelt de parochie ook vragen aan de school. Het gaat de parochie om de zorg voor de kinderen die in haar omgeving opgroeien. Tegelijkertijd realiseert de parochie zich ook dat deze kinderen in de toekomst de maatschappij en hopelijk ook de geloofsgemeenschap zullen dragen,” vult de vicaris aan.
Bezield en zelfbewust
Voor de gespreksronde van DKSR en parochies werd de gespreksnotitie School en parochie in betrokkenheid op elkaar gemaakt. “De gespreksnotitie is gemaakt omwille van de toekomst van deze relatie ,” vertelt vicaris Schoenmakers. “Ze beperkt zich wel tot de relatie met het basisonderwijs. We sluiten hierbij aan bij de nota Bezield en zelfbewust van de Nederlandse bisschoppenconferentie. Deze brochure gaat uit van het feit dat Kerk en school elkaar aanvullen. Beide hebben in de vorming van kinderen hun eigen taak.”
Hij verduidelijkt dit met een voorbeeld. “De geloofsgemeenschap is allereerst verantwoordelijk voor de voorbereiding van de kinderen voor eerste Communie en Vormsel. De school geeft vanuit haar betrokkenheid op de parochie en haar pedagogische kennis ondersteuning, maar neemt de primaire taak van de parochie niet over.” Identiteitsbegeleiders ondersteunen de leraren op de scholen bij het geven van het godsdienstonderricht. De DKSR is formeel werkgever van de identiteitsbegeleiders. “Om het werk van identiteitsbegeleiders mogelijk te maken is ook financiële support noodzakelijk,” zegt Kuyten. Ook hierover werd op de bijeenkomsten in de dekenaten gesproken met de parochies.
