In de veertigdagentijd verschijnt er op de bisdomwebsite een reeks interviews met mensen in het Bisdom Breda die vertellen over hoe zij deze tijd beleven. Een overzicht van berichten in en over de weg naar Pasen, is te lezen op de themapagina Vierpasen.
Sinds 12 oktober 2020 bewonen twee zusters van de franciscanessen van Charitas het vroegere redemptoristenklooster aan de Roosendaalse Kade. Het gaat om de zusters Hieronyma en Brigitta, twee jonge franciscanessen uit Indonesië die een nieuwe dynamiek geven aan het leven rond de naast het klooster gelegen Onze Lieve Vrouwekerk.
Het bevalt hen goed op hun nieuwe adres. De zusters bewonen een afgesloten gang op de eerste verdieping van het gebouw. Een bordje met het opschrift Biara Charitas Theresia Saelmaekers (Charitasklooster Theresia Saelmaekers, red.) markeert de ingang van hun klooster. Ze delen het gebouw met de Sint Norbertusparochie te Roosendaal, waar zij leven op de benedenverdieping.
“Het is een echt klooster. Het is er stil,” vertellen ze. “We beschikken over een mooie kapel waar we samen bidden en de eucharistie vieren. Ook drinken we koffie met de vrijwilligers van de parochie. We ontmoeten de parochie ook via de gemeenschap Sant’ Egidio, de vespervieringen tijdens de Advent en de Veertigdagentijd en de kleuter- en peutervieringen die Mary Zopfi-de Bruijn organiseert. In de toekomst hopen we meer met de parochiële activiteiten mee te doen,” vertellen de zusters. Hierbij denken ze met name aan activiteiten voor kinderen en jongeren. Daarnaast hebben zij zorg voor hun medezusters die in het woonzorgcentrum Sint Elisabeth verblijven en hebben zij vaste vrije dagen die zij in het klooster doorbrengen.
Hun eerste ervaringen met Nederland zijn positief. “Ik geniet vooral van de seizoenen,” vertelt zuster Brigitta. “In Indonesië kennen we die niet. We hebben voor de eerste keer van ons leven sneeuw gezien. In Indonesië is het koeler in de berggebieden maar sneeuw is daar niet. Het is daar altijd warm. We hebben nieuwe fietsen gekregen waarmee we ook de omgeving verkennen. Zo zijn we al in Oudenbosch en Wouw geweest.” De taal is niet altijd eenvoudig. “We blijven oefenen,” vertelt zuster Hieronyma. Beiden vinden het jammer dat ze weinig jongeren in de kerk zien. “We waarderen wel de grote betrokkenheid van de kerkgangers op het kerkelijke leven,” zeggen beiden.
“Voor ons betekent Pasen dat we nieuw leven ontvangen door de dood van Jezus Christus. Hij schenkt ons geloof, hoop, liefde en een nieuw leven.”
In de week van 14 tot en met 21 maart 2021 waren de zusters voor de eerste keer in Nederland op retraite. “De retraite viel tijdens de Veertigdagentijd,” vertelt zuster Brigitta. “Dat is voor ons ongebruikelijk. In Indonesië vinden deze plaats in de maanden juli tot en met oktober. Al onze medezusters komen dan naar het moederhuis in Palembang (Sumatra). Dit jaar gingen we naar het klooster van de franciscanessen “Alles voor Allen” in Breda. We zijn met deze congregatie verwant omdat we dezelfde stichteres, Theresia Saelmaekers (1797-1886) hebben. Vincent Schoenmakers, de emeritus-vicaris-generaal van het Bisdom Breda, begeleidde onze retraite. Hij kwam drie keer per dag bij ons. We spraken met hem over de betekenis van het Paasfeest en wat Pasen voor ons persoonlijk betekent. Voor ons betekent Pasen dat we nieuw leven ontvangen door de dood van Jezus Christus. Hij schenkt ons geloof, hoop, liefde en een nieuw leven.”
De zusters brachten hun retraite in stilte door. “Dat betekent geen mobieltje en geen Facebook,” lacht zuster Hieronyma die in Roosendaal al bekendheid geniet door haar regelmatige posts op dit platform. “We vierden dagelijks de eucharistie en hebben voor de eerste keer in het Nederlands gebiecht. We leefden in een volledig Nederlandse communiteit.”
Het leven heeft in de Veertigdagentijd een ander karakter dan normaal. “Op woensdag en vrijdag eten we geen vlees. Op deze twee dagen bidden we de kruisweg in de Onze Lieve Vrouwekerk of in de kapel. Aswoensdag en Goede Vrijdag zijn voor ons onthoudingsdagen. Dan gebruiken we maar één volle maaltijd.” Op deze nuchtere manier beleven de twee zusters de Veertigdagentijd.
