“We leven niet voor onszelf alleen. Laten we dan ook doen wat God in ons hart heeft gelegd, en laten we daarin niet zuinig zijn,” preekt mgr. Liesen op woensdag 12 april tijdens de chrismamis in de H. Bavokerk te Rijsbergen. Velen zijn hier bijeengekomen, uit het hele bisdom en luisteren hoe de bisschop hen een vraag voorhoudt: leven en denken wij exclusief of inclusief?
Bisschop Liesen: “Elk jaar horen we in de chrismamis het evangelie over de verkondiging door Jezus in de synagoge van Nazareth. Jezus heeft in de synagoge uit de boekrol van de profeet Jesaja deze woorden gelezen: ‘De Geest des Heren is over Mij gekomen, omdat Hij Mij gezalfd heeft.’ Hij heeft die woorden op zichzelf en zijn toehoorders toegepast: ‘Het Schriftwoord dat gij zojuist hebt gehoord, is thans in vervulling gegaan’.”
“Als je zou doorlezen in het evangelie merk je wat die woorden teweeg brengen. Aanvankelijk waren de toehoorders heel enthousiast, over de woorden zo vol genade die uit zijn mond kwamen. Maar toen Jezus duidelijk maakte dat die vervulling van Gods woord niet beperkt is tot Israël, dan ontstaat er woede en wordt Hij uit de stad gedreven en willen ze Hem zelfs van de steile helling stoten waarop hun stad is gebouwd.”
(Foto: Johan Wouters)
In de lijn van die profeten van het Oude Testament zal Jezus laten zien welke houding er past bij de zalving van de Geest. Mgr. Liesen: “Jezus houdt -bij alles wat Hij zegt en doet in zijn publieke leven- een pleidooi voor een inclusieve levenshouding. Armen, gevangenen, blinden en verdrukten horen erbij, evenals mensen die niet tot je eigen kring behoren. Als Jezus (later) een keer wordt uitgenodigd voor een maaltijd in het huis van een van de voornaamste Farizeeën, dan zegt Hij: ‘Als gij een gastmaal geeft, nodig armen, gebrekkigen, kreupelen en blinden uit. Gelukkig zult ge zijn, omdat zij het u niet kunnen vergelden. Het zal u vergolden worden bij de opstanding van de rechtvaardigen’ (Lucas 14, 1.7.13-14). En als Jezus de vraag van een schriftgeleerde voorgelegd krijgt ‘wie is mijn naaste?’ antwoordt Hij met de parabel van de barmhartige Samaritaan (Lucas 10,25-37).”
“Wij lezen het evangelie nu, en het gaat thans voor ons in vervulling. Waar staan wij? Hoe gaan wij om met het goede dat God ons toevertrouwt? Leven en denken wij exclusief of inclusief?”
“Wat in het leven van Jezus Christus begint, gaat door in de Kerk,” preekt de bisschop. “Dat wij vanavond hier zijn en dat wij het woord van het evangelie aannemen zodat het thans bij ons in vervulling mag gaan, is een teken van onze bereidheid om met Christus verbonden te zijn en, om als gezalfden ‘inclusief’ te leven. ‘Christen-zijn’ betekent ‘gezalfd-zijn’. We zijn allen gezalfd bij ons doopsel en vormsel en de priesters zijn ook gezalfd bij hun wijding. In de kracht van de Geest zullen zo dadelijk de priesters hier hun wijdingsgeloften hernieuwen en zullen wij samen bidden om de kracht van de heilige Geest voor ons allemaal.”
“Wij christenen, wij zijn allen -zoals de tweede lezing zegt- een koninklijk en priesterlijk volk, een volk van gezalfden. Als gezalfden zijn wij toegewijd aan God en dan ook aan elkaar. We leven niet voor onszelf alleen. Laten we dan ook doen wat God in ons hart heeft gelegd, en laten we daarin niet zuinig zijn. Het is de heilige Geest die ons de kracht geeft om uit liefde te leven en barmhartig te zijn.”
(Foto: Johan Wouters)