Traditiegetrouw kwam de Roepingenkring van het Bisdom Breda op Willibrordzondag (4 november 2018) bij elkaar. De roepingenkring bidt voor roepingen tot het priesterschap, permanent diaconaat en het religieuze leven. Bisschoppelijk vicaris Wiel Wiertz verzorgde op 4 november de inleiding. Naast zijn taken als bisschoppelijk vicaris is hij pastoor van de drie Zeeuws-Vlaamse parochies.
In zijn openingswoord stelde rector Schnell van de Priester- en Diakenopleiding Bovendonk te Hoeven, dat het gebed voor roepingen meer dan ooit noodzakelijk is. Het Bisdom Breda telt momenteel geen kandidaat voor het priester- of diakenambt. Rector Schnell gelooft en hoopt dat het volhardend gebed van de roepingenkring vruchten zal opleveren.
Wiel Wiertz knoopte in zijn inleiding aan bij het thema van Willibrordzondag 2018: Samen wandelen, bidden en werken. Tijdens zijn lange autoritten door het uitgestrekte Zeeuws-Vlaamse land luistert vicaris Wiertz vaak naar van de Vlaamse zender van Radio Maria. Daar is een vaste rubriek met als titel ‘Nonkel pater achterna’. Het programma vertelt van lang vervlogen tijden toen Vlaamse missionarissen naar hun missiegebieden vertrokken. Dit doen de samenstellers aan de hand van brieven. De meeste van deze missionarissen kwamen niet meer thuis. Velen stierven kort na de aankomst in hun missiegebied aan een tropische ziekte. Ze wisten dat bij hun vertrek uit Vlaanderen. Desondanks vertrokken ze om de Blijde Boodschap van Jezus Christus te verkondigen. Families waren trots op hen. Wiel Wiertz tekende aan dat er nog steeds ‘nonkel paters’ op tocht gaan, hoewel in kleinere getale dan vroeger.
(Foto: Ramon Mangold)
Enkele jaren geleden, toen vicaris Wiertz zelf aan Bovendonk verbonden was als conrector, ging hij met de studenten van het Bisdom Breda naar Echternach, waar de heilige Willibrordus (658-739) begraven ligt. Willibrordus is de patroon van de Nederlandse kerkprovincie. Op de dinsdag na Pinksteren trekt de Springprocessie door deze Luxemburgse plaats. Er heerst een feestelijke sfeer. Heel veel groepen springen mee, met elkaar verbonden met witte zakdoeken. “Je voelt je onderdeel van een groter geheel, de Wereldkerk,” aldus vicaris Wiertz. De processie die steeds twee stappen vooruit en een stap achteruit gaat is een beeld van het gelovig leven en de Kerk zelf.
Wiertz karakteriseerde Willibrord als een man met vele talenten. Willibrordus gebruikte zijn talenten om de mensen met Jezus Christus in contact te brengen. Hij ging daarvoor op pad naar onbekende en gevaarlijke gebieden. Hij was een echte doorzetter. Willibrord boekte volgens vicaris Wiertz ook successen dankzij zijn talent om te netwerken. Hij wist zijn bezittingen goed te beheren. Hij ging op weg en verkondigde Christus over de grenzen van stammen en volkeren heen. Hij zocht daarbij steeds naar wat hem en andere mensen verbond en zette zich met hart en ziel in voor de mensen, net zoals latere missionarissen.
Wiertz riep op te bidden voor roepingen, om mannen die net als Willibrord eropuit trekken. Tegelijk spoorde hij de leden van de gebedskring roepingen aan de priesters die van elders komen gastvrij in hun midden op te nemen. Na de lezing van vicaris Wiertz baden de leden de vespers, gecelebreerd door bisschop Liesen. Na de vespers volgde een moment van aanbidding, waarin zij het gebed om roepingen baden. De viering sloot af met de zegen met het Allerheiligste.
- Bid mee om roepingen met de gebedskringroepingen@bisdombreda.nl
