Op vrijdag 29 oktober sprak de Diocesane Pastorale Raad (DPR) over de geloofsboekjes over de sacramenten. Pastorale beroepskrachten lichtten elk van de zeven boekjes toe. Geerten Kok, dekenaal coördinator van het dekenaat Zeeland, sprak over het sacrament van het huwelijk. Dit is een samenvatting van zijn inleiding.
Man, vrouw en Christus
De Catechismus van de Katholieke Kerk begint haar artikel over het sacrament van het huwelijk met een citaat uit de codex: “Het huwelijksverbond, waardoor man en vrouw met elkaar een algehele levensgemeenschap vormen die uit haar natuurlijke aard gericht is op het welzijn van de echtgenoten en op het voortbrengen en opvoeden van kinderen, is door Christus onze Heer tussen gedoopten verheven tot de waardigheid van sacrament” (can 1055).
Deze tekst uit de codex staat ook op de huwelijksformulieren, die man en vrouw invullen bij de kerkelijke ondertrouw. Als je goed naar deze tekst luistert, gaat het bij het huwelijkssacrament dus om minstens drie personen: man, vrouw en Christus.
Beeld van God
Op de eerste pagina’s van de Bijbel lezen we over de schepping van de mens, die als man en vrouw naar het beeld van God geschapen wordt. God is liefde. De mens, geschapen naar Gods beeld, is geroepen om samen en voor elkaar dat beeld van Gods liefde te zijn, met openheid naar mogelijke kinderen, en gericht op elkaars welzijn: dus gericht op elkaars geluk, op de zorg voor elkaar, en op ieders verdere vorming en voltooiing.
Huwelijk in de St. Catharinakerk (Begijnhofkapel) in Breda. (Foto: J. Wouters)
Je tegenover
Dat klinkt zeker zo mooi nog door in het tweede scheppingsverhaal, waarin verteld wordt dat God ziet dat het niet goed is dat de mens alleen blijft, en God wil voor de mens een hulp maken die bij hem past. In de Statenvertaling, die de oorspronkelijke tekst het best benaderd, staat het nog mooier: een hulp die als tegenover hem ware.
De partner die je tegenover is, die als het ware tegen-woordig is, die een tegenwoord spreekt, antwoord, feedback, appel, helpt je groeien tot je echte bestemming, en is tegenwoordig in zorg en aandacht waar dat nodig is.
Teken van genade
Een sacrament is een werkzaam teken van genade. Man en vrouw zijn voor elkaar het teken van genade. Het ligt in de aard van de schepping dat mensen om elkaar gaan geven, dat ze van elkaar gaan houden en dat ze een blijvende band met elkaar willen aangaan. Als een man en vrouw trouwen, doen zij wat de Schepper in hun hart heeft gelegd.
Man en vrouw zijn voor elkaar niet alleen wie zij zelf zijn, maar ze zijn ook voor elkaar dat werkzaam teken van genade, er op gericht om die genade bij de ander te laten verwerkelijken, om de ander te ‘heiligen’, heel te maken, tot zijn en haar diepe bestemming te brengen.
Dat is vaak hard werken. Het komt niet vanzelf, het voelt soms als afwezig. Het is telkens weer waarmaken verdiepen. Zo groeit het gegeven en ontvangen huwelijkssacrament mee en gaat het mee door de tijd. De roeping waar je in het huwelijk ‘ja’ op zegt vraagt telkens opnieuw om bevestiging.
Huwelijk in de St. Catharinakerk (Begijnhofkapel) in Breda. (Foto: J. Wouters)
Getuigen van de liefde
Om tot een geldig huwelijk te komen is de vrijheid om het jawoord te geven de belangrijkste voorwaarde. In de voorbereiding op het huwelijk is het van belang dat daar goed bij wordt stilgestaan, bij de vrije wil om te trouwen, bij de groei van de relatie, en dan ook hoe in die groei en in de keuze voor elkaar God beleefbaar of aanwijsbaar is. Dat kan een sleutel zijn om gevoelig te maken voor het sacrament van het huwelijk, dat God zich in het verbond van man en vrouw ook verbindt aan deze mensen, zodat de huwelijksliefde wordt opgenomen in de liefde van God, en tegelijk van die liefde kan getuigen.
Tekens van de levende Heer
De bespreking in de DPR is onderdeel van het project over de sacramenten van het bisdom van Breda ‘Tekens van de Levende Heer’. Klik hier
Geloofsboekjes
Download het geloofsboekje over het sacrament van het huwelijk. Klik hier
