Eva Hermans is samen met haar vriend Erik een van de actieve jongeren in de parochie van Raamsdonkveer. Ze is lid van het jongerenkoor YRDV (Youth Raamsdonkveer) en begeleidt het kinderkoor. Zo is ze betrokken bij de wjd-jongerenviering op 4 juli in de kerk van Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen te Hank. Op weg naar de wjd in augustus 2011 vindt maandelijks een wjd-jongerenviering plaats in het bisdom van Breda. De bisdomsite maakt rond elke viering een portret van een jongere.
Eva is 21 jaar. Ze studeert theologie/levensbeschouwing aan de Fontys-Hogeschool te Tilburg en werkt in de thuiszorg. Haar liefde voor muziek was haar motivatie om in het jongerenkoor te zingen. “Ik was lid van een gespreksgroep. Hierin zaten ook een aantal leden van het koor. Zij maakten mij warm om ook in het koor te gaan. We zingen maandelijks in de parochie. Daarnaast treden we ook elders op,” vertelt ze.
De presentatie van de ‘Mis voor de heilige Geest’ op 28 mei 2010 vormde een hoogtepunt. “Deze mis is ook aan ons koor opgedragen,” aldus een enthousiaste Eva. “We zullen deze mis ten gehore brengen tijdens een eucharistieviering van de KRO/RKK in Halsteren,” zegt Eva. Het koor verheugt zich in een stabiel aantal leden. Vorig jaar is een groep van acht nieuwe leden toegetreden.
Naast de maandelijkse jongerenviering verzorgt het koor viermaal per jaar een Taizé-viering. “De opbouw van de viering is hetzelfde als in Taizé. We zingen hun gezangen, we doen de voorbeden, lezen uit de Schrift en maken ruimte voor stilte. De belangstelling is goed. Per viering komen rond de 100 deelnemers en niet alleen ouderen. Het is een gemêleerde groep.”
Het koor zelf is nog niet naar Taizé geweest maar Eva Hermans wel. De ervaring heeft haar goed gedaan. “Ik ging afgelopen oktober met een groep jongeren uit Middelburg,” vertelt ze. “In deze groep ontwikkelden zich sterke vriendschappen en goede gesprekken. Daarvoor biedt Taizé voldoende mogelijkheden. Je hebt gesprekken die Taizé zelf organiseert, maar je kunt ook met een vriend of vriendin oplopen en zo tot een diepgaande uitwisseling komen.” Waarover praat je dan? “Je spreekt over dingen die ertoe doen, zoals je relatie en je stelt de vraag wat je met je leven wilt. In die sfeer praat je samen over je roeping. Je discussieert over de vraag of je alles zelf bepaalt of dat er Iemand is die je tot een bepaalde taak roept.”
Gaat ze naar de wjd in Madrid? “Ik weet het nog niet,” bekent ze eerlijk. “Het duurt ook nog anderhalf jaar, maar ik heb het er wel over met een groepje vriendinnen. Als je met een groepje gaat is het leuker. Je hebt houvast aan elkaar. We sluiten ons dan wel aan bij het bisdom,” lacht ze, maar dan serieus: “Ik vind het, ook als theoloog, boeiend om te zien hoe andere jongeren hun geloof beleven. Jongeren uit andere landen getuigen meer van hun geloof dan wij. Het is zichtbaarder. Geloof speelt in het buitenland ook een andere rol. Ik laat me graag door hen bevragen.”
