Op het Hoogfeest van Sint Willibrord, zaterdag 7 november 2015, ontvangt Jochem van Velthoven uit handen van bisschop Liesen de priesterwijding. De plechtigheid begint om 11.00 uur in de H. Antoniuskathedraal te Breda.
Voor Jochem is het de vervullling van een lang gekoesterde droom. Hij kreeg het geloof van huis mee. Hij bezocht in zijn geboortedorp Dorst de kleuterschool van de zusters franciscanessen van Dongen. Daar ontkiemde het verlangen naar het priesterschap. “Deze zusters leefden het geloof voor,” vertelt Jochem. “waren betrokken bij het leven van de parochie en leerden ons ook de Mis te dienen. Ik was er graag. Er leefde toen al in mij een zeker verlangen om priester te worden. Toen zij uit het dorp vertrokken, vond ik dat heel erg. Zelf heb ik nog steeds contact met deze zusters. Het laatste half jaar breng ik maandelijks een stille dag in hun klooster te Dongen door.”
Verbonden met de Kerk
Jochem volgde de middelbare school op het Onze Lieve Vrouwelyceum in Breda. “Het was een prettige school” meent hij. “Er was een goede sfeer. De katholieke identiteit kwam onder andere tot uiting in een groot houten Mariabeeld in het hoofdgebouw. Ook tijdens mijn middelbare school periode ben ik altijd naar de kerk blijven gaan. Dat kwam mede door mijn betrokkenheid op de kerkmuziek. Ik bespeelde onder andere het orgel in de H. Antoniuskathedraal, toen nog de parochiekerk van het Bredase centrum. Na de middelbare school koos ik voor een loopbaan in de accountancy en ging studeren aan business universiteit Nyenrode en werken bij accountantskantoor PricewaterhouseCoopers. Dit was een heel andere wereld dan die ik van huis uit gewend was. Het was een wereld van carrière maken en waar geld verdienen en een mooie auto een belangrijke plaats hadden .” Ook in die tijd bleef Jochem de Kerk trouw. Hij dirigeerde verschillende koren ondanks het feit dat het zaterdagnacht best laat kon worden, was Jochem op zondag altijd in de kerk om het orgel te bespelen en/of het koor te dirigeren. “In de liturgie vond ik het belangrijk dat koorleden wisten wat ze zongen,” zegt Jochem.
Naast zijn werk als accountant deed Jochem ook vrijwilligerswerk in zijn eigen dorp vanuit de bijbelse gedacht dat je met de door God gegeven talenten moet woekeren. Het oude verlangen om priester te worden kwam toch weer terug. Jochem vroeg een brochure van de Priester- en Diakenopleiding Bovendonk aan. In 2008, op Paasmorgen, volgde zijn overgave en meldde hij zich aan voor de open dag. Er volgde verschillende gesprekken en in 2009 begon hij op de Priester- en Diakenopleiding Bovendonk.
Bovendonk
“Het is een groot voorrecht om daar te studeren,”zegt hij. “Er is naast de intellectuele vorming veel aandacht voor de persoonlijke en spirituele vorming. Als studenten leren we van elkaar. Samen onderzoek je of het priesterschap of het permanente diaconaat datgene is wat God van je vraagt. De begeleiding is intensief. Bij mijn eindgesprek zaten liefst zeven mensen. Er is alle vrijheid. Je zit er ook niet om gewijd te worden, maar om te onderscheiden of God je roept,” aldus Jochem. “Ik zou iedereen zo’n begeleiding toewensen.”
Parochiepastoraat
Na zijn priesterwijding gaat Jochem werken als parochievicaris in de regio Alphen-Gilze en gaat wonen in Chaam. “Het gaat om zes dorpen,” vertelt hij enthousiast. “Ik begin in een team met pastoor Jos Demmers, de diakens Gerrit Fennema en Joop Smies en pastoraal werkster Pauline Vermeulen-Dekkers. Mij is verteld dat er in deze plaatsen veel katholiek leven is en ook vanuit het verenigingsleven veelvuldig beroep op de Kerk wordt gedaan.” “Ik begin als parochievicaris ofwel kapelaan,” vervolgt Jochem. “Dit geeft mij de kans om in te groeien in het pastoraal werk. Pastoor Demmers zal zich bezighouden met het bestuur van de parochies. Zelf hoop ik de mensen te bezoeken en contacten te krijgen met jonge gezinnen en scholen. Als priester wil ik midden in de samenleving staan. Mensen moeten mij tegen kunnen komen, ook op het voetbalveld en bij uitvoeringen van de harmonie. Ik hoop mee te leven op het ritme van de dorpsgemeenschappen. Ik hoop dan dat mensen door mijn optreden geraakt worden en vandaar uit zich gaan verdiepen in Jezus Christus. Het gaat tenslotte om Hem”
Als priester mensen bij God brengen
Jochem ziet volop mogelijkheden voor de Kerk. “Dat die er zijn, merk ik aan de reacties op mijn priesterwijding. Veel mensen leven met me mee. Er is een grote behoefte aan zingeving en spiritualiteit. Dat zie je aan de belangstelling voor allerlei vormen van meditatie en mindfullness. Een aantal van deze vormen is zelfs afkomstig uit de kloostertraditie. Daar moeten we als Kerk op inspelen en de mensen helpen om God in hun leven op het spoor te komen. Ik beschouw het als mijn roeping om als priester mensen bij God te brengen, door getuigenis, door gesprek en gebed. Zelf heb ik mogen ervaren hoe weldadig het sacrament van boete en verzoening hierin mag zijn. Daar kunnen mensen heel concreet de barmhartigheid van God ervaren.” Jochem hecht waarde aan herkenbaarheid als man Gods. “Ik wil door mijn leven laten zien dat ik een man van de Kerk ben, een leerling van Jezus. Dat het voor de mensen een uitnodiging mag zijn om me lastig te vallen, in de goede zin van het woord dan. Mensen mogen altijd een beroep op me doen en met hun vragen bij me aankomen. Door mijn levensstijl hoop ik te laten zien dat ik iedere dag voor Christus kies.”
