Lovende woorden, menselijke nabijheid en warmte kenmerkten het afscheid van deken S. Kuyten smm op 9 februari 2007 als deken van het dekenaat De Baronie. Allereerst in de volle Laurentiuskerk te Dongen en later in een drukbezochte receptie in de Cammeleur. Op velerlei wijzen lieten vertegenwoordigers van Kerk en wereld, vrienden en collegae zien dat het deken Kuyten allereerst om mensen gaat.
Bondgenoot van mensen
In zijn homilie tijdens de Eucharistieviering benadrukte Kuyten dat het zijns inziens de kern van het pastoraat is een tijdje mee te lopen met mensen op de cruciale momenten in hun leven, mee te zoeken om woorden te geven aan het Onzegbare en als de situatie daarom vraagt te zwijgen, nabij te zijn in het donker, biddend en wakend. “In die zin heb ik in die 37 jaar van mijn priester-zijn spiritueel leider willen zijn, reisgenoot, bondgenoot en lotgenoot van mensen die zich willen oriënteren op de zin van hun leven. En daarmee wil ik in de toekomst nog doorgaan,” aldus Kuyten.
Zorgvuldig in omgang
Zowel tijdens de Eucharistieviering als in de Cammeleur richtten verschillende sprekers zich tot de scheidende deken. Dekenaal coördinator Annemiek Waij prees de zorgvuldigheid van deken Kuyten. Volgens Waij investeerde deken Kuyten veel tijd in contacten met personen en teams. “Je ging eerder bij iemand langs dan dat je het met een telefoontje afdeed. Netwerken, contacten onderhouden, aanwezig zijn bij een afscheid of jubileum, belangstellend, met aandacht. Dat tekent jou.” aldus Waij.
Stille diplomaat en goede herder
Deken Kuyten werd ook geprezen door L. Moeleker, voorzitter van het dekenaal bestuur en burgemeester S. Dirven-van Aalst van de gemeente Dongen. L. Moeleker ging kort in op de montfortaanse achtergrond van deken Kuyten. Net als bij de stichter Louis Grignion de Montfort gaan bij deken Kuyten sociale bewogenheid en inzet voor de verkondiging hand in hand. “Als schakel tussen geloofsgemeenschappen en bisdom zocht hij mensen op en toonde hij zich behendig in de stille diplomatie,” zei Moeleker.
Burgemeester Dirven liet blijken waarde te hechten aan contacten met de Kerk. “Ook in tijden van ontkerkelijking is het noodzakelijk om contacten te houden. De gemeente hecht waarde aan het behoud van het geestelijk erfgoed, ook als dit zijn neerslag heeft gevonden in gebouwen,” aldus Dirven. Zij signaleerde een toenemende behoefte aan zingeving. “Goede herders als deken Kuyten spelen hie op in,” zei ze. Zij toonde zich verheugd dat deken Kuyten in de Dongense gemeenschap actief blijft en kondigde aan spoedig met hem “een kopje koffie” te drinken om allerlei zaken door te spreken.
Uit handen van bisschop Muskens ontving deken Kuyten een boek met foto’s over Israël en, als herinnering aan zijn lidmaatschap van de bisdomraad, de stoel waarop hij tijdens de vergaderingen altijd zat. Over zijn opvolging is het overleg reeds geopend.
Dekenaal coördinator Annemiek Waij spreekt deken Simon Kuyten toe.
Deken Kuyten geflankeerd door bisschop Ernst en burgemeester Dirven tijdens het afscheid in de Cammeleur in Dongen.
