Op zondag 26 april ontving Jochem van Velthoven tijdens een vesperviering in de Grote Kapel van Bovendonk de ‘admissio’, de toelating als wijdingskandidaat voor het bisdom van Breda. Op zondag 10 mei zal bisschop Liesen Jochem door handoplegging en gebed tot diaken wijden.
De diakenwijding is voor Jochem een stap op weg naar de priesterwijding. “Ik wil in mijn liefde voor God en voor de mensen, door mijn eigen leven, Jezus dienen en present stellen en hiermee gehoor geven aan zijn oproep: ‘Blijft dit doen om Mij te gedenken.’ Het is belangrijk dat de blijde boodschap van Jezus handen en voeten krijgt in deze tijd, vanuit de ontmoeting in woord en sacrament in de eucharistieviering. Jezus zendt ons om de wereld in te gaan, waar we mogen laten zien wat Hij met ons doet en wat Hij voor de wereld kan betekenen als mensen zich voor Hem openstellen. Dat is: dienstbaar zijn aan de anderen en juist de mensen die door anderen niet gezien worden. Sla mensen niet over. Zie ze zoals Jezus hen heeft gezien en nog steeds ziet.”
‘Hier ben ik’
“In de vesperviering met de ‘admissio’, de aanvaarding als kandidaat voor de wijding ben ik nu voor de derde keer ‘opgeroepen’,” legt Jochem uit. “De eerste keer was bij de aanstelling tot lector en de tweede keer bij de aanstelling tot acoliet. Het zijn telkens momenten waarop je bij naam naar voren wordt geroepen en antwoordt: ‘Ja, hier ben ik.’
“De diaken riep me naar voren,” vertelt Jochem. “Het was indrukwekkend, omdat ik vanuit de plek tussen mijn ouders, waar ik zat, naar voren stapte en zo weer een stap deed in het verder loslaten en loskomen van de situatie waaruit ik voortkom. Ik laat het gezin, waar ik het leven, de liefde en het geloof heb gekregen, verder los om meer beschikbaar te worden voor God en de mensen.”
Jochem van Velthoven. (Foto: R. Mangold)
Beschikbaar voor Christus en zijn Kerk
Het ‘ja, hier ben ik’ klinkt op 10 mei 2015 weer bij de diakenwijding en op een later moment nogmaals bij de de priesterwijding. “Die roeping tot priester is niet iets wat je zelf bedenkt. Het is werkelijk iets dat van God komt. En dat heeft me geholpen om een goede baan als registeraccountant op te geven, om mijn huis te kunnen verkopen en om bestuursfuncties los te kunnen laten. Om me zo meer en meer beschikbaar te maken voor Christus en zijn Kerk.”
Niet op eigen kracht
Op de uitnodiging voor de diakenwijding staat: niet gij hebt Mij, maar Ik heb u uitgekozen (Joh. 15, 16). Jochem: “Het is niet mijn verdienste. Het is God die mij uitgekozen heeft. Hoe je dat merkt? Ik ervaar dat de Heer deze weg voor mij heeft bereid. Iedere keer weer mag ik nieuwe mensen ontmoeten en ervaringen op doen, die me dat doen beseffen. Dat maakt me ook klein, want het is niet mijn verdienste. En ik kan het ook niet op eigen kracht. In 2011 ontmoette ik in Lourdes een vrouw die me zei dat dat ze voor me zou bidden en ik mocht anderen ook om gebed vragen, gaf ze aan. Dat heeft me toen heel diep geraak. Ik heb het ter harte genomen. Was zij een ‘wegwijzer’? Ja, dat denk ik wel.”
Volharden in geloof
Zo zijn er meer momenten geweest van bevestiging en groei in geloof. En de momenten dat die bevestiging er niet was? Jochem: “Op die momenten is het van belang te volharden in het gebed, om toch vol te houden als je God niet voelt of hoort, wetende dat andere mensen voor je bidden. Er is een ‘vangnet’ van gebed, waardoor je over de grenzen van parochies, bisdommen en zelfs landen met elkaar verbonden bent. Dat laatste heb ik bijvoorbeeld sterk ervaren bij de Wereldjongerendagen. En ik heb ook gemerkt dat, als het even niet zo gaat, ik heel erg veel leer van de mensen waar ik in de parochie op bezoek ga. Gelovige mensen. Mensen die God zoeken. Mensen die sterk staan in het geloof. Ik neem echt een voorbeeld aan sommige parochianen.”
Retraite
Van 3 mei tot 8 mei is Jochem op retraite in abdij Koningshoeve in Berkel-Enschot. “Wat ik van harte hoop van de retraite is dat, in tegenstelling tot andere gebedsmomenten waar ik toch vaak dingen aan God vraag, ik nu echt mag zeggen met de woorden van Samuel: ‘Spreek, Heer, uw dienaar luistert.’ Want te vaak is het andersom: ‘Luister, Heer, uw dienaar spreekt.’ Ik hoop dat ik in de retraite de rust kan vinden om te luisteren naar wat God me in de stilte wil zeggen. Mijn geestelijk leidsman heeft me een boek aangereikt over gebed, dus daar zullen we passages uit lezen, maar ik begreep van hem al wel: vooral niet te veel. Het open en ontvankelijk gemoed is het voornaamse, want dan kan de Heer zijn werk doen.”
‘Wegwijzers’
Openheid en ontvankelijkheid en dingen loslaten voor de wijding. Jochem: “Gewijd worden gaat over je beschikbaarheid voor God en de mensen die je eerste zorg nodig hebben. Ik wil beschikbaar zijn voor datgene wat God van me vraagt. En ik vertrouw erop dat er nieuwe ‘wegwijzers’ zullen komen, zoals familie en vrienden, de mevrouw die ik in Lourdes ontmoette en mensen die ik nu nog niet ken, maar die zullen komen. Omdat God deze weg met mij gaat, zal Hij ze me laten zien als ik een open en ontvankelijke houding heb voor wat Hij wil dat ik zie. En als dat in eerste instantie niet duidelijk is, gaat het erom te proberen in geloof toch door te gaan.”
(Foto: R. Mangold)
Dienstbaarheid
De diakenwijding is een stap op weg naar de priesterwijding. Jochem: “Het is een periode om de oefening in dienstbaarheid voort te zetten. Ik zal als diaken assisteren in de vieringen, het evangelie lezen en het woord verkondigen, het sacrament van de doop en het huwelijk bedienen en bij mensen op bezoek blijven gaan, mensen die ziek zijn en mensen die eenzaam zijn.” En natuurlijk blijft de inzet voor de jongeren. In zijn stage in de Sint Norbertusparochie was Jochem sterk betrokken bij de opbouw en uitbouw van de jongerengroep Jong Katholiek Roosendaal. Tot slot nog wat reclame? Jochem: “Op 25 mei vindt de tweede editie van ‘Laaiend vuur’ plaats. Na de eerste keer in 2014 komen de jongeren uit het hele bisdom nu opnieuw bij elkaar om het vuur weer aan te wakkeren, te doen oplaaien, te vieren en door te geven. Het wordt een dag vol ontmoeting, gezelligheid en inspiratie.”
‘Daar vind je je geluk’
Hij heeft zin om als gewijde man aan het werk te gaan voor de parochie: “Ja, dit is het. Hier ben ik zes jaar lang naar op weg geweest. Dit is wat God van me vraagt. Hier word ik gelukkig van. En ik wens het iedereen toe om op het spoor te komen van wat God voor hem of haar als bedoeling heeft. God probeert ons op de weg te krijgen die Hij voor ons heeft bereid. Daar vind je je geluk. Als je dat eenmaal hebt gezien, wil en kun je niet meer anders.”
- Zie ook op deze website de aankondiging van de diakenwijding
