Op maandag 3 februari en dinsdag 4 februari verzorgde bisschop Liesen een inleiding op het thema van de bisdombedevaart naar Polen: Open uw hart voor Christus. De lezingen vonden plaats in de Gertrudiskerk te Bergen op Zoom en de kerk van de H. Aartsengel Michael in Breda-Oost.
De avond vormde een drieluik. De lezing van de bisschop werd omkranst door het bidden van het kerkelijk avondgebed en de presentatie van het reisprogramma en de praktische informatie door Reisbureau Pelikaan.
De reizen van Jezus en zijn gebed
De bisschop stond stil bij de betekenis van de reizen van Jezus. Met name uit het Lucasevangelie blijkt dat Jezus veel op reis was en bad. Centraal in het evangelie staat Jezus’ reis naar Jeruzalem. “Als je het goed wilt verstaan,” gaf de bisschop aan, “zou je kunnen zeggen dat de reis van Jezus een soort bedevaart is.” Als voorbereiding op de diocesane bedevaart naar Polen in oktober stond de bisschop stil bij de reis of bedevaart van Jezus.
Voorafgaand aan deze ‘bedevaart’ stelde Hij de leerlingen de vraag: “Wie zeggen de mensen dat Ik ben?” De leerlingen gaven allerlei antwoorden. Vervolgens vroeg Hij hen indringend: “Maar wie zegt Gij dat Ik ben?” Petrus antwoordde: “De gezalfde Gods.” Bisschop Liesen: “Dat antwoord is niet fout, maar het is ook niet helemaal goed, omdat het nog niet compleet is. Jezus zelf geeft dan het juiste, volledige antwoord: ‘De Mensenzoon, zo sprak Hij, moet veel lijden’. Wat een antwoord is dat, wat een vooruitzicht; daar kun je als mens van schrikken! Dan is het goed om te weten dat dit antwoord voortkomt uit het bidden van Jezus: ‘Toen Hij eens alleen aan het bidden was’. Dat Jezus dus vastberaden op weg gaat, en wat Hem uiteindelijk beweegt, dat heeft iets te maken met zijn bidden, met wat Hij in gebed heeft beleefd.”
‘Heer, leer ons bidden’
Na deze voorspelling aanvaardde Hij vastberaden de reis (Lc. 9, 51). Het evangelie vermeldt regelmatig dat Jezus tijdens deze reis bad. Dit bidden was zo aanstekelijk dat de leerlingen Hem vroegen of Hij hun wilde leren te bidden. Bij deze gelegenheid leerde Jezus hun de woorden van het Onze Vader (Lc. 11, 1-4). Op deze manier konden de leerlingen met Jezus meedoen. Het gebed leert men immers door het te doen.
Op het einde van zijn reis spreekt Jezus over het bidden als opgave. De mens wordt opgeroepen te bidden en nooit te versagen (Lc. 18, 1-7). Bij Jezus is er geen breuk tussen zijn gebed en zijn leven. Ook in ons mag geen breuk zijn tussen ons gebed en ons dagelijks bestaan. In het gebed openen we, aldus bisschop Liesen, ons hart voor Jezus. Bisschop Liesen: “Het gebed is er om God te laten ingrijpen in ons leven. Het hoeft niet mooi te zijn, of aan onze eigen verwachtingen te voldoen, want dan raakt het niet aan ons bestaan, dan gaan we op de oude voet verder, dan was het bidden gewoon een ‘mensen-ding’ tussen zovele menselijke zaken. Het gebed is er om van God uit te vernemen wat er ‘moet’, het gebed is er om God te laten ingrijpen in ons leven.”
“Soms is dat iets waar je als mens in eerste instantie van schrikt, wat niet bij onszelf opkomt, het is van een totaal andere orde; het is van dezelfde orde als Jezus, als zijn leven,” gaf de bisschop aan. Hij verwees daarbij naar het voorbeeld van de heilige Maximiliaan Kolbe die stierf in Auschwitz. Auschwitz is een plaats van onnoembaar leed. Juist daar gaf de heilige Maximiliaan Kolbe het getuigenis van zijn liefde door zijn leven op te offeren, opdat de vader van een gezin kon blijven leven.
‘Waar beginnen we aan?’
De bisschop sprak de hoop uit dat de deelnemers aan de bedevaart hun hart openstellen voor Christus en met Hem in beweging komen. Jezus zegt in het evangelie: “De vossen hebben holen en de vogels hun nesten, maar de Mensenzoon heeft niets waar Hij zijn hoofd op kan laten rusten.” (Lc 9, 57-58). “Waar beginnen we eigenlijk aan als we op bedevaart gaan?” vroeg de bisschop zich hardop af.
“Met de reisorganisatie, Pelikaan, is een goede en mooie route afgesproken en er is goede accommodatie: er zal beslist meer zijn dan een steen om ons hoofd op te laten rusten.” Maar ook geldt: “Jezus zoekt geen mensen die Hem wel interessant vinden of die voor Hem applaudisseren vanuit een gemakkelijke stoel. Hij zoekt mensen die met Hem mee willen doen. Op bedevaart gaan heeft ook dat karakter: dat we werkelijk in beweging komen en dichter bij Jezus komen. Op bedevaart gaan is concreet beleven dat we ons niet nestelen en ons vrij maken voor het Rijk van God,” aldus de bisschop.
