In de nacht van zaterdag op zondag 17 en 18 maart namen negentig pelgrims uit het bisdom van Breda deel aan de jaarlijkse Stille Omgang. De geestelijke leiding van de bedevaart berustte bij deken Paul Verbeek, deken van het dekenaat Zeeland. Uit het hele land waren er ongeveer 8.000 pelgrims.
Boodschap van bisschop Liesen
Bisschop Liesen stuurde een speciale groet naar de bedevaartgangers. Hij stipuleerde dat een mens verschillende redenen kan hebben om naar de Stille Omgang te gaan. De beste reden is Onze Lieve Heer zelf. “Wat geen mens heeft kunnen bedenken, heeft God voor ons bedacht en gedaan. Liefde maakt vindingrijk. Hij wil bij ons blijven in het Allerheiligst Sacrament.” De bisschop schrijft dat in die zin niets kostbaarder is als de heilige Hostie. De bedevaartganger wordt in beweging gebracht door datgene wat helemaal goed is en ons de kracht geeft om onszelf te laten verbeteren. Bisschop Liesen wijst erop dat de zalige paus Johannes Paulus II in 2003 in de encycliek Ecclesia de eucharistia de gelovigen aanspoorde de blik te richten op het eucharistisch Gelaat van Christus. Bisschop Liesen hoopt dat dit de deelnemers in beweging zet om de passie voor Christus in de eucharistie te vernieuwen en te getuigen van Gods liefde.
Achtergronden van de Stille Omgang
De Kerk belijdt dat de in de eucharistieviering geconsacreerde hostie en wijn werkelijk het Lichaam en Bloed van Jezus Christus zijn. Ze sprak dit nadrukkelijk uit op het Vierde Lateraans Concilie (1215). Sindsdien is in de kerkgeschiedenis deze geloofsovertuiging door sacramentswonderen bevestigd. Breda kent het Sacrament van de Niervaert en ook Amsterdam kent zijn sacramentswonder
Het Sacrament van mirakel
Op 15 maart 1345, zo vertelt de overlevering, lag een man in een huis aan de Kalverstraat ziek op bed en vreesde te sterven. Hij liet een priester roepen om hem te bedienen en van het Heilig Sacrament (de hostie) te voorzien. Na het eten van de hostie kreeg de zieke braakneigingen en moest tenslotte overgeven in het brandende haardvuur van zijn kamer. Maar na verloop van tijd bleek dat hij niet alleen de hostie onbeschadigd had uitgebraakt, maar dat bovendien het vuur het Heilig Sacrament niet had aangetast.De hostie die de volgende dag door de priester van de Oude of Nicolaaskerk weer was opgehaald, keerde vanuit de Oude Kerk op wonderbaarlijke wijze in het huis van de man terug. Het was een nieuw mirakel dat zich daarna nog eens tweemaal herhaalde. Voor de middeleeuwse mens was dit de noodzakelijke bevestiging om in de gebeurtenissen definitief de hand van God te kunnen herkennen. Het duidde tevens Gods klaarblijkelijke wens aan om de plaats waar het Mirakel had plaatsgevonden, openbaar te maken en gestalte te geven. De betrokkenen besloten daartoe de woning tot een devotie- of bedevaartkapel om te bouwen.
Belangrijk bedevaartsoord
Amsterdam ontwikkelde zich tot een belangrijk bedevaartsoord. In 1484 bezocht keizer Maximiliaan van Oostenrijk (de vader van keizer Karel V) Amsterdam om genezing van een ziekte af te smeken. Hij genas. De overlevering zegt dat als dank hiervoor Amsterdam de keizerskroon in zijn stadswapen mag voeren. Na 1578 kon de verering niet meer in het openbaar plaatsvinden. De herinnering aan het sacramentswonder bleef echter leven.
Pas in de negentiende eeuw was er weer ruimte voor publieke plechtigheden om het sacramentswonder te gedenken. Vanaf 1881 vindt de Stille Omgang plaats. Deze trekt rond in de nacht omdat het in het noorden van Nederland tot 1983 verboden was processies op de openbare weg te houden.
Volgend jaar vindt de Stille Omgang plaats op zaterdag 16 maart.
Voor deze en verdere informatie zie: http://www.stille-omgang.nl/
Voor een impressie van een deelneemster: zie de blog van de vastenestafette