De Stille Omgang is een jaarlijkse processie die sinds 1345 in stilte en gebed wordt gelopen door het hart van Amsterdam.
Naar verwachting 4.000 bedevaartgangers uit het hele land komen naar Amsterdam, per touringcar, per fiets of zelfs te voet om de Stille Omgang te lopen, een nachtelijke stille tocht door het centrum van de stad. Voor of na de Omgang wonen zij een van de twintig eucharistievieringen bij, in een van de zeven kerken in de binnenstad. De Stille Omgang volgt de route die de pastoor van de Oude Kerk in 1345 liep, nadat hij getuige was geweest van een eucharistisch wonder dat aan een zieke geschiedde: het Mirakel van Amsterdam. (zie onderaan deze pagina voor meer informatie hierover). Sindsdien komen mensen van heinde en verre rond deze datum naar Amsterdam. Eind van de 19e eeuw vonden twee Amsterdammers een geschrift met de route van de Middeleeuwse mirakelprocessie. Zij besloten de route in devotionele stilte te lopen; het begin van de nog altijd doorgaande jaarlijkse Stille Omgang.
Uniek aan deze tocht zijn de stilte, het ontbreken van uiterlijk vertoon, het duistere uur en de zwijgende verbondenheid van de duizenden gelovigen. De omgangers weten zich al biddend en mediterend verbonden met Jezus Christus.
In 2025 vindt de Stille Omgang plaats in de nacht van zaterdag 15 op zondag 16 maart 2025.
Vanuit het bisdom Breda gaat er een georganiseerde bus naar Amsterdam.
Amsterdam wordt ook wel ‘Mirakelstad’ genoemd. De stad ontleent deze kwalificatie aan het feit dat al sinds de middeleeuwen een wonder of mirakel wordt geëerd.
Op 12 maart 1345, een paar dagen voor Pasen, dacht IJsbrand Dommer dat hij zou sterven en liet daarom de parochie priester van de Oude Kerk komen opdat hij dan de laatste Sacramenten zou ontvangen. Kort nadat hij had gecommuniceerd braakte hij alles weer uit in een klein bakje waarvan de inhoud in het vuur van de open haard werd gegooid. De volgende dag was IJsbrand weer helemaal gezond. Een van de dienstmeisjes die voor hem zorgde ging naar de open haard om het vuur wat op te stoken en zag een vreemd licht in het midden vanuit de Hostie die nog geheel in tact was. De vrouw begon te schreeuwen en iedereen binnen gehoorafstand kwam aanrennen om dit wonder te zien. IJsbrand wikkelde de Hostie in een linnen doek die daar lag en bracht onmiddellijk het H. Sacrament naar de parochie priester. Maar het wonder ging nog verder: tot 3 maal toe moest de priester terugkeren naar het huis van IJsbrand aan de Kalverstraat waar de Hostie op wonderbare wijze weer verscheen. Toen besloot men om het huis van IJsbrand Dommer te veranderen in een kapel. Bisschop Jan van Arkel verklaart in 1346 dat er sprake is van een wonder: ‘het Mirakel van Amsterdam’. In 1452 werd de kapel verwoest door een brand, maar onverklaarbaar bleef de monstrans met de Hostie geheel in tact. In 1665 gaf de stadsraad zijn goedkeuring aan eerwaarde Jan van der Mey om een van de huizen van het voormalige Begijnenklooster te veranderen in een kapel. Hier werd de kostbare monstrans naar toe gebracht, maar werd helaas kort daarna door onbekende dieven gestolen. Tegenwoordig is er een altijddurende uitstelling van het H. Sacrament als aandenken aan het wonder. De enkele voorwerpen die herinneren aan het Eucharistisch wonder, zijn; het kistje dat de Hostie bevatte, de documenten die het wonder beschreven en enkele schilderijen die in het Historisch Museum hangen van Amsterdam. Elk jaar is er een stille processie (Stille Omgang) ter ere van het wonder.
Meldingen