Op 8 december 2020 klingelde het klokje van de Roosendaalse Onze Lieve Vrouwekerk over de stad. Het was dan ook een feestelijke gebeurtenis. Bisschop Liesen zegende op het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis het klooster aan de Kade in. Sinds september 2020 wonen hier twee religieuzen van de zusters franciscanessen van Caritas.
Internationaal tintje
Door de coronamaatregelen woonde een kleine groep gelovigen de plechtigheid bij. Onder de aanwezigen waren de Nederlandse franciscanessen van Caritas, een vertegenwoordiging van de franciscanessen van Mariadal, vrijwilligers van het secretariaat van de geloofsgemeenschap van de Onze Lieve Vrouwekerk en een vertegenwoordiging van het kerkbestuur van de Sint Norbertusparochie. Bisschop Liesen was de hoofdcelebrant. Rector Schnell, de administrator van de congregatie, rector Spanjers en pastoor Van Bronswijk van de Sint Norbertusparochie waren de concelebranten. Imelda Hack-Brugmans en Herman in ‘t Veen verzorgden de muzikale ondersteuning. De viering kreeg een internationaal tintje doordat de jongste van de twee nieuwe Indonesische zusters, zuster Hieronyma, de eerste lezing in voortreffelijk Nederlands voorlas.
Vernieuwing
In zijn homilie legde bisschop Liesen een link tussen het Hoogfeest van Maria Onbevlekte Ontvangenis en de komst van de zusters. God heeft Maria gekozen en haar tot model gemaakt voor ons allemaal. Zij is in heel haar bestaan op God betrokken. Vanuit die houding stelt zij haar vragen aan God. Zij vraagt hoe zij zwanger kan worden daar ze geen man bekent. Op de open wijze waarop Maria vragen stelt merk je hoe ze als mens is. Zij geeft ook daadwerkelijk antwoord. Ook wij worden uitgenodigd antwoord te geven. Net zoals God een start maakt met Maria, mogen wij beleven dat het religieus leven in Roosendaal een nieuwe start maakt, juist op een plaats waar vroeger kloosterleven was, aldus de bisschop.
Biara Charitas Theresia Saelmaekers
Op het einde van de viering zegende bisschop Liesen het klooster. Hij sprak de zegenbeden uit in de kerk terwijl hij daarna de woonruimtes van de zusters met wijwater besprenkelde. Bij deze laatste liturgische handelingen waren buiten de zusters en de celebranten geen andere gelovigen aanwezig, dit vanwege de coronamaatregelen.
Tijdens de inzegening toonde bisschop Liesen de naam van het klooster: Biara Charitas Theresia Saelmaekers (Charitasklooster Theresia Saelmaekers). Theresia Saelmakers (1797-1886) is de stichteres van de franciscanessen van Caritas. De congregatie is gesticht in 1834 te Oosterhout. Daar werkten ze in een door regenten bestuurd gasthuis. De regenten hadden voornamelijk oog voor de belangen van de Oosterhoutse gemeenschap terwijl de zusters breder keken. Voor hen ging het erom ‘in blijdschap, liefde en eenvoud anderen te helpen.’ Er ontstond een conflict tussen zr. Theresia en de regenten. Zr. Theresia vertrok in 1853 naar Steenbergen waar de congregatie naast de zorg voor ouderen ook onderwijstaken op zich nam. Zr. Theresia leidde de congregatie tot 1868. In 1886 stierf zij.
Indonesische provincie
De door haar gestichte congregatie staat bekend als de franciscanessen van Charitas. In 1926 vertrokken de eerste leden naar Nederlands-Indië waar zij zieken verpleegden in Zuid-Sumatra. Daar leidden ze o.a. het ziekenhuis van Palembang. Ze zusters werkten nauw samen met de Priesters van het Heilig Hart. In 1951 werd in Palembang een noviciaat opgericht. Er traden steeds meer Indonesische meisjes in. Dit leidde tot het ontstaan van een Indonesische provincie. In 1991 werd deze geheel zelfstandig. Met de komst van twee Indonesische zusters naar Roosendaal is de cirkel rond en mogen we hopen op vernieuwing van het kloosterleven in Roosendaal.
Bisschop Liesen toont het naambordje van het klooster ‘Biara Charitas Theresia Saelmaekers’
