Op dinsdag 4 en donderdag 6 november vonden in Hoeven de VPV-dagen plaats (Voortgezette Pastorale Vorming). De VPV-dagen zijn verdiepingsdagen voor de pastorale beroepskrachten werkzaam in het bisdom van Breda. Het thema van de dagen was ‘Vanuit de eigen identiteit in gesprek met de omringende cultuur’.
De boodschap in dialoog brengen
Pastorale beroepskrachten hebben mensen die zoeken naar zingeving veel te bieden: kernwaarden van de christelijke traditie als menswording en opstanding, bevrijding, geestkracht en barmhartigheid. Priesters, diakens en pastorale werk(st)ers staan voor de uitdaging om de christelijke boodschap in dialoog brengen met de huidige cultuur.
De VPV-dagen werden daarom geopend met een lezing uit Handelingen (17, 16-34), waarin Paulus in Athene de areopaag bezoekt en ziet dat de Atheners zelfs een altaar hebben gemaakt met het opschrift: ‘Aan een onbekende God’. Paulus gaat er vervolgens in gesprek met filosofen daar.
Het religieuze landschap
Inleider op de dagen was drs. Joep de Hart. Hij sprak in vogelvlucht over het religieuze landschap van Nederland. De Hart stelde individualisering gelijk aan secularisering. De ontwikkeling van ontkerkelijking bracht hij zo in verband met tendensen die breder in de samenleving spelen, zoals bij politieke partijen en verenigingen. De betrokkenheid daarop van mensen is nog steeds groot, maar men bindt zich minder vaak aan een lidmaatschap. Het zou op basis daarvan daarom niet juist zijn als parochies de conclusie zouden trekken dat de Kerk iets verkeerd doet.
Statistieken
Na de inleiding van De Hart ging bisschop Van den Hende in op de vraag: waar staan we voor als het gaat over de eigen identiteit in gesprek brengen met de omringende cultuur? En ook: wat betekenen de statistieken?
De Hart had aangegeven dat de mate van ontkerkelijking zich per generatie laat aftekenen. Het betekent dat er een probleem is met de geloofsoverdracht van de ene generatie op de andere. Bisschop Van den Hende sloot daarbij aan door te wijzen op het belang van contacturen.
Als ouders weinig contacturen hebben met hun kinderen en docenten weinig contacturen hebben met leerlingen, is overdracht van kennis moeilijk. Hetzelfde geldt voor geloofsoverdracht in de parochies.
Identiteit
Identiteit heeft te maken met persoonlijke identiteit en met sociale identiteit. Als persoon worden we gezonden in en vanuit de geloofsgemeenschap. De gelovige en kerkelijke identiteit is opgebouwd uit drie bouwstenen, gaf bisschop Van den Hende aan: de mens in verhouding tot God, de persoon van Christus, het wezen van de Kerk.
De mens staat in verhouding tot God. Het verlangen naar God is gegrift in het hart van de mens, want de mens is door God geschapen. “De diepste grond van de menselijke waardigheid is gelegen in de roeping van de mens tot gemeenschap met God,” zei de bisschop onder verwijzing naar de Catechismus van de Katholieke Kerk (nr. 27).
Christelijke waarden hebben in de persoon en het leven van Christus hun oorsprong. Zo worden deze tot méér dan belangrijke waarden of principes. Pastorale beroepskrachten staan voor de kern van de christelijke traditie, waarin de menswording, opstanding, barmhartigheid en rechtvaardigheid van Christus bepalend zijn, dat wil zeggen verbonden met de persoon van Christus.
“Het wezen van de Kerk is dat zij sacrament is. De Kerk van Christus is zichtbaar én geestelijk, menselijk én goddelijk. De Kerk als sacrament is teken en instrument van de vereniging met God,” aldus de bisschop onder verwijzing naar Lumen Gentium 1 en 8.
In de middag volgden diverse werkwinkels voor verdere verdieping van de thematiek.
Parochiepastoraat
Het thema van de VPV-dagen 2008 lag in het verlengde van de beleidsnota van het bisdom In de duizend gezichten van Uw volk. Deze spreekt van een drievoudige gerichtheid van het parochiepastoraat. De eerste zorg gaat uit naar hen die zich tot de Kerk bekennen, de kerkleden die de liturgie en het gebed gaande houden en de middelen bijeen brengen. Van daaruit staat de parochie missionair open naar groepen die zich nog niet tot de Kerk bekennen, maar daar wel toe genodigd zijn.
