Om de thuisblijvers de gelegenheid te geven gezamenlijk iets van de sfeer van de Wereldjongerendagen te ervaren organiseerde het Jongerenplatform van het bisdom van Breda op zaterdagavond 20 augustus een bijeenkomst in het parochiecentrum van de Lieve Vrouweparochie in Bergen op Zoom.
Pastoor Rud Smit heeft zijn huis en tuin gastvrij ter beschikking gesteld. Er komt een gevarieerde groep jongeren met enkele ouderen samen om, op afstand, de Wereldjongerendagen mee te vieren. Onder hen waren René en Nicole de Waal uit Breda, de ouders van de jongste deelnemer aan de Bredase bisdomreis. “We hopen contact met onze zoon te hebben,” vertellen ze. “Hij is de jongste van de groep en we willen weten hoe hij de sfeer van het veld ervaart. We ontvangen geregeld SMS-berichten en we hebben hem al een paar keer aan de lijn gehad. Hij is razend enthousiast.”
De bijeenkomst wordt geopend met een gebedsviering in Taizé-stijl. Ingetogen zingen en bidden de deelnemers voor de jongeren in Madrid maar ook voor pater Paulus van Winden. Oorspronkelijk zou hij als geestelijk begeleider meegaan maar kort voor de Wereldjongerendagen werd hij getroffen door een hersenbloeding. In stilte steken de aanwezigen verschillende kaarsjes op. Na een gezellige doch eenvoudige maaltijd zoekt de groep contact met de jongeren in Madrid. Het blijkt door haperende telefoonverbindingen niet eenvoudig. Op een gegeven moment belt een van de jongeren uit Madrid zelf op en komen er enkelen aan de lijn. Het blijkt warm in Madrid maar de stemming zit erin. Dankzij enkele technisch aangelegde jongeren is er intussen een internetverbinding met Madrid aangelegd en via een scherm volgt iedereen geconcentreerd naar de avondwake. Bij shots van het veld speurt de groep naar de vlag van het bisdom Breda maar deze verschijnt niet in beeld. “Ik vond de wake indrukwekkend,” zegt Laura Bokelman, één van de organisatoren van de Bergse bijeenkomst. “Ik maakte me wel zorgen toen ik de enorme stortbuien op het veld zag. Ik hoop oprecht dat dit vannacht niet weer gebeurt. Anders krijgen ze het moeilijk.”
René en Nicole de Waal zijn gelukkig. “We hebben onze zoon gesproken,” zeggen ze. “Hij maakt het goed.”
