Op 2 februari vierde de Kerk de Werelddag voor het Godgewijde Leven, een dag met bijzondere aandacht voor de roeping tot het religieuze leven. In het Bisdom Breda vierde nog geen maand geleden de Onze Lieve Vrouwe Abdij te Oosterhout de plechtige geloften van zuster Columba de Smet (51). Zij legde deze geloften af ten overstaan van de gemeenschap van benedictinessen en mgr. Liesen, als bisschop van Breda.
Zuster Columba is Neerlandica. Dit toont zich in de zorgvuldigheid waarmee ze haar bewoordingen kiest. Rustig vertelt ze over haar leven. “Ik ben 51 jaar geleden geboren in Gouda. Na het voltooien van de middelbare school studeerde ik Nederlands aan de Universiteit van Utrecht. Ik specialiseerde me in de historische letterkunde.” Zuster Columba ging na het afronden van haar studie werken in het onderwijs en bij de Belastingdienst. “Het onderwijs is erg zwaar,” zegt zuster Columba. “Ook buiten de lessen komt er veel op je af. Ik besloot te switchen naar de overheid. Bij de Belastingdienst voelde ik me als een vis in het water. Ik werkte bij de afdeling klachtenbehandeling. Wat trok mij daar aan?’” vraagt ze zich af. “Het was dit. Je hebt wetgeving en die pas je toe. De Belastingdienst heeft geen winstoogmerk. Het gaat erom dat iemand krijgt waarop hij recht krijgt. Dat aspect van het werk spreekt mij erg aan.”
Zuster Columba. (Foto: OLV Abdij)
Ondertussen was zuster Columba bezig met haar geloof. Ze komt uit een katholiek gezin. “Ik ben gedoopt, deed mijn eerste communie en ben gevormd. Mij broers waren misdienaar. Het katholieke geloof stond niet altijd op de voorgrond. Toen ik eind twintig was werd het geloof weer belangrijker voor mij, vooral in persoonlijk opzicht toen ik vragen had over het leven en de weg waartoe wij bestemd en geroepen zijn. Ik dacht niet allereerst aan het kloosterleven. In 2001 gingen we met een groep van de protestantse kerk in Gouda naar het Liobaklooster in Egmond. Daar werd ik in mijn hart geraakt door de vespers en de gehele atmosfeer. Het was alsof de puzzelstukjes van mijn leven in elkaar vielen. Ik had het gevoel dat ik daar moest zijn.”
Deze ervaring vormde het begin van een lange zoektocht. De latere zuster Columba begon te lezen over de Regel van Benedictus. “Ik wist er niets van. Ik bestudeerde de boeken van Wil Derkse en ontdekte de diepte van de liturgische handelingen. Ik schreef een brief aan het klooster en vroeg of ik me mocht oriënteren. Ik mocht komen. Ik verheugde me enorm op dit bezoek. Maar toen ik daar was, wilde ik eruit. Wel bezocht ik tijdens de zomervakantie de communiteit van Grandchamp in Zwitserland. Niet om in te treden,” zegt ze. Zr. Columba onderhield ook contacten met de clarissen in Megen, waar ze in 2004 drie maanden van hun kloosterleven proefde. “Vier jaar later, in 2008 voelde ik dat ik toch een keuze moest maken en niet moest blijven dobberen. Eén van de raadszusters bij de clarissen, zuster Agatha, wees me op de benedictinessen in Oosterhout. Ik heb hier meegeleefd en ben hier ingetreden. Zuster Agatha is bij mijn eeuwige professie geweest en verzorgde de eerste lezing. Als ik op ‘vakantie’ ga, ben ik graag in Megen te gast.”
(Foto: OLV Abdij)
Zuster Columba heeft een grote liefde voor de liturgie. “Ik zie het als mijn roeping deze waardig te vieren en toegankelijk te maken voor mensen van buiten.” Zuster Columba werkt graag in de sacristie. Buiten de sacristie is ze te vinden in de bibliotheek en verzorgt ze mede de administratie van de abdij. “Hier liggen mijn sterke punten,” zegt ze desgevraagd. Wat zijn dingen die ze door het kloosterleven heeft geleerd? “Ik heb in de abdij geleerd dingen los te laten en andermans zwakheden te accepteren net zoals anderen ook jouw zwakke punten moeten aanvaarden. Het gaat erom dat we de positieve kanten van anderen zien en hen de ruimte gunnen te groeien. Dat gebeurt in deze abdij.”
Zelf is zuster Columba geleidelijk naar haar eeuwige professie toegegroeid. “Ik heb onze abdis zuster Martha pas toelating tot de eeuwige professie gevraagd toen ik er bij mezelf van overtuigd was dat ik dit echt wilde. Ook op dat moment liet zr. Martha me alle ruimte. Ze vroeg steeds: ‘Wil je het echt?’ Ze gaf me de tijd. Zo hebben we ook zorgvuldig de dag van mijn professie gekozen. Ik ben een mens van verhalen. Ik wilde een feestdag met een verhaal. Zo kwamen we uit bij Driekoningen. Dit feest vertelt over drie gewone personen die de ster achterna gaan. Zij staan model voor onze kleiner wordende gemeenschap die in alle vertrouwen de weg van Christus wil gaan.”
“De viering zelf droeg een geweldige intimiteit in zich. Ik had me tijdens mijn retraite grondig op de viering voorbereid door de overweging van de liturgische teksten. De woorden van het wijdingsgebed kennen een zeer grote intensiteit en verstilling, maar toen ik bij de prosternatie uitgestrekt lag op de stenen vloer en de bisschop deze woorden over mij uitsprak, leek het alsof deze woorden helder werden als kristal en mocht ik me bij opgenomen weten in Gods liefde, gesterkt door de namen van de heiligen die in de litanie waren opgenomen en waren aangeroepen zich over mij te ontfermen.”
Werelddag voor het Godgewijde Leven
De Werelddag voor het Godgewijde Leven wordt sinds 1997, op initiatief van toenmalig paus Johannes Paulus II, jaarlijks op 2 februari gehouden. De dag werd ingevoerd om daarmee het religieuze leven meer onder de aandacht te brengen. Overigens bidt de Kerk op Roepingenzondag voor roepingen tot het priesterschap, het diaconaat en ook het religieuze leven. Deze zondag wordt jaarlijks gehouden op de vierde zondag van Pasen.
(Foto: Ramon Mangold)
