“We kunnen niet zonder vergeving van onze fouten, anders slibt ons hart dicht en wordt het langzaam hard en dor en breekt. Zelf hebben we dat misschien niet snel in de gaten; anderen die van onze genade afhangen, wel.” Dit preekte bisschop Liesen tijdens de chrismaviering op woensdag 23 maart in de parochiekerk van Onze Lieve Vrouw in Vlissingen.
Ongeveer 650 gelovigen uit het hele bisdom kwamen bijeen voor de diocesane viering in een nagenoeg volle kerk.
(Foto: J. Wouters)
“Wij zelf leven van Gods barmhartigheid en wij zijn geroepen om barmhartig te worden zoals de Vader,” verwees de bisschop naar het Heilig Jaar van de Barmhartigheid. “Jezus is de Gezalfde van God,” preekte de bisschop. “Het betekent dat heel de liefde en almacht van God in Hem tegenwoordig komt bij ons, voor ons.” De opdracht van Jezus volgens de profetie van Jesaja is: Hij is gezonden om aan armen de Blijde Boodschap te brengen, aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden dat ze zullen zien; om verdrukten te laten gaan in vrijheid. Kortom: om een genadejaar af te kondigen van de Heer.
Bisschop Liesen: “Maar dan komt de grote vraag waar het werklijk om draait: willen wij heel de liefde en almacht van God in ons leven? Willen wij een genade-jaar van God, voor onszelf persoonlijk? Dat is een keuze die we opgeroepen worden te maken. Dat is niet iets wat vanzelf gebeurt. Het lijkt misschien een vanzelfsprekendheid, maar dat is het niet. Mensen willen vaak niet aan de genade van anderen zijn overgeleverd. Durf je jezelf toe te vertrouwen aan God, aan zijn Gezalfde, Jezus?”
(Foto: J. Wouters)
“God wil ons bevrijden van wat ons gevangenhoudt en verdrukt, en Hij wil dat in Jezus. Wat drukt ons werkelijk? Wat maakt mij echt onvrij? Uiteindelijk is dat niet iets wat van buitenaf ons bedrukt, maar wat van binnenuit ons gevangenhoudt,” aldus de bisschop, die vervolgde: “Dé grote stap is om de liefde die God geeft aan te nemen, om je te laten vergeven, om je hart te laten helen.”
“Jezus heeft zijn leerlingen daarvoor een gebed aangeleerd, dat wij nu nog bidden,” verwees de bisschop naar het Onze Vader, waarin wordt gebeden: vergeef ons onze schuld zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven. “We kunnen niet zonder vergeving van onze fouten,” gaf de bisschop aan “anders slibt ons hart dicht en wordt het langzaam hard en dor en breekt. Zelf hebben we dat misschien niet snel in de gaten; anderen die van onze genade afhangen, wel.”
(Foto: J. Wouters)
Bisschop Liesen: “‘Christenen’ betekent ‘gezalfden’. Als christenen vieren we de sacramenten. In doopsel, vormsel, wijding en ziekenzalving worden we gezalfd met heilige oliën en daardoor delen we in het leven van Jezus. Niet louter symbolisch, maar werkelijk, in alle sacramenten ook als er geen olie bij komt kijken. In de eucharistie komt Hij werkelijk tegenwoordig en nuttigen we het Lichaam en Bloed van Christus, zoals Hij het wil, omdat Hij die eenheid met ons wil hebben. In het sacrament van de verzoening staat centraal dat we onze persoonlijke band met Christus aanhalen door onze zonden te bekennen, om dan van Hem zelf een woord van vrijspraak en vergeving te horen en van Hem kwijtschelding te ontvangen en opnieuw vrij, bevrijd, te kunnen leven als een kind van God, zoals Jezus, met Hem verbonden.”
(Foto: J. Wouters)
“Christen-zijn is gezalfde-zijn. Een christen is toegewijd aan God en aan de naaste en leeft en werkt vanuit de kracht van de Geest. Moge het sacramentele delen in het leven van Christus, de Gezalfde van God, doorgaan met de oliën die vanavond gewijd worden. Mogen wij allen vervuld zijn met die heilige Geest. Zo wordt onze kerk een huis van liefde en barmhartigheid op het fundament dat Jezus heeft gelegd. Zo worden wijzelf bouwstenen in dat huis, tot vreugde voor ons zelf en voor ieder aan wie wij de vreugde van het evangelie mogen aanbieden en doorgeven.”
(Foto: J. Wouters)
