Op dinsdag 17 november bezocht bisschop Liesen de Immanuelparochie. Het bezoek is onderdeel in de reeks parochievisitaties van de bisschop. Het bezoek begon in de ochtend in de H. Jacobus de Meerdere kerk in Fijnaart, waar de bisschop sprak met leden van het pastoraal team. Na het middaggebed en de lunch stond een ontmoeting op het programma met parochianen.
Parochieblad ‘Kijk op Immanuel’
De ontmoeting met parochianen stond in het teken van de communicatie in de parochie, met name via het parochieblad Kijk op Immanuel. Voor deze ontmoeting waren speciaal bezorgers van het parochieblad uitgenodigd. Na een welkomstwoord van het parochiebestuur, vicevoorzitter Piet Eenhuizen en portefeuillehouder communicatie Adje van Geel, volgde een power point presentatie over het parochieblad. Redactielid Douwe van de Berg vertelde hoe het blad tot stand komt, de oplage, en specifiek de bezorging, waar ongeveer 175 mensen bij betrokken zijn.
De Immanuelparochie bestaat tien jaar. In deze tien jaar zijn er heel wat stappen gezet in de communicatie. De afstand binnen de parochie is hemelsbreed 30 kilometer. De Immanuelparochie bestaat uit negen parochiekernen die samenwerken in drie clusters. Het parochieblad is belangrijk juist om de afstanden te verkleinen en om betrokkenheid te houden in plaatsen waar noodgedwongen het kerkgebouw moest sluiten.
Belang van communicatie
Communicatieregisseur Daphne van Roosendaal van het bisdom sprak kort over het belang van communicatie in de parochie. “Juist in een situatie van secularisatie en ontkerkelijking is het van belang om goed te communiceren als parochie. Je moet herkenbaar zijn. Doen wat je zegt en zeggen wat je doet. Dat doe je als persoon en als parochie, als organisatie, kun je dat ook. Dat wil niet zeggen dat de comunicatie overal precies hetzelfde moet zijn. Een persoon heeft ook meer rollen: iemand is bijvoorbeeld een vader, een zoon, een werknemer, een vriend. Het zijn verschillende rollen, maar altijd één persoon. Dat kun je als leidraad gebruiken voor de communicatie in de parochie.” De communicatieregisseur complimenteerde de parochie met de stappen die zijn gezet in de communicatie en de grote betrokkenheid van iedereen die meehelpt bij ‘Kijk op Immanuel’.
Contact blijven houden met mensen
In het gesprek dat daarop volgde was er gelegenheid voor vragen en uitwisseling. Er waren praktische vragen over onder meer de ledenadministratie. De uitwisseling ging onder meer over de vraag hoe je omgaat met mensen die geen interesse (lijken te) hebben in het blad. Adje van Geel: “Het parochieblad ‘Kijk op Immanuel’ is een manier om contact te houden met mensen. We bezorgen het blad ook bij mensen die minder kerkbetrokken zijn, want misschien kunnen we ook hen raken. Het blad is soms de laatste manier waarop er contact is. Daarom heeft het parochiebestuur gezegd te willen blijven investeren in het blad.” Vanwege de oplage en de scherpe afspraken met de drukker is het blad niet te duur en de investering waard, gaf het parochiebestuur aan.
Daphne van Roosendaal benadrukte de waarde die een brede bezorging heeft. Neem niet te snel afscheid van adressen, gaf ze aan. “Het kan best zijn dat mensen die nu geen belangstelling lijken te hebben voor je blad, op een later moment in hun leven wel behoefte hebben aan contact met de parochie en het parochieblad dan cruciaal is.”
Wiebelende kasten en mensenlevens
‘Kijk op Immanuel’ was inmiddels verschillende malen langsgekomen als afkorting: KoI. De bisschop wees erop dat een ‘koi’ een vis is en dat de vis symbool staat voor het christendom. Dit is niet zonder betekenis, gaf de bisschop aan. “Het parochieblad is een belangrijke levenslijn voor de geloofsgemeenschap. Het kan zijn dat mensen die het parochieblad ontvangen dit onder een kast schuiven die toevallig wiebelt, waarmee dat probleem is opgelost, omdat het blad precies de goede dikte heeft. Maar er hoeft maar iets te gebeuren in een mensenleven en het is niet die kast, maar het is de mens die begint te wiebelen. De Kijk op Immanuel wordt dan misschien gepakt om de persoon weer wat minder wiebelig te laten te staan. Het parochieblad is kostbaar. Het is een lijn om mensen bij de parochie te betrekken. Ook op plekken waar het kerkgebouw is gesloten.”
Daarna volgde in de middag een ontmoeting met het parochiebestuur. Het programma werd ’s avonds afgesloten met een eucharistieviering. Die had een bijzonder karakter, omdat in deze viering twintig jongeren het vormsel ontvingen.
