De priorij Sint-Catharinadal te Oosterhout viert in 2021 dat ze 750 jaar geleden, in 1271, werd opgenomen in de orde van Premontré. Bij die gelegenheid verscheen in 2020 een boek over de oudste vrouwenconvent in het Bisdom Breda en zelfs in Nederland. Verschillende deskundige auteurs belichten verschillende facetten van de rijke geschiedenis van dit klooster.
Het boek beschrijft de geschiedenis van 750 jaar kloosterleven van deze priorij die op verschillende plaatsen in het huidige Bisdom Breda gevestigd was. In 1271 vernemen we de eerste berichten over een norbertinessenklooster tussen het huidige Roosendaal en Wouw. In dit jaar werd er in opdracht van de bisschop van Luik een kerk gewijd. De heilige Catharina van Alexandrië was de patroonheilige. In datzelfde jaar sloot de communiteit zich aan bij de norbertijnerorde. In 1295 verhuisden de zusters naar Breda omdat hun klooster bedreigd werd door de oprukkende zee. Daar bouwden de zusters een nieuw gebouw aan de rand van de toenmalige stad, waar nu het Casino staat. In 1647 vertrokken de zusters uit Breda naar Oosterhout waar ze nog steeds op het laatgotisch Slotje De Blauwe Camer wonen.
Na de Reformatie waren alle norbertijnerabdijen in Nederland verdwenen, uitgezonderd de gemeenschap van Berne die verspreid leefde. Door deze situatie verloor Catharinadal de kerkrechterlijk band met de norbertijnerorde. Daarom benoemde paus Pius VII de apostolisch vicaris van het net opgerichte apostolisch vicariaat Breda, Adrianus van Dongen, tot apostolisch gedelegeerde voor Sint Catharinadal. De proosten van de priorij behoorden steeds tot de orde van Premontré. In 1884 probeerde Prelaat De Swert van de abdij van Tongerlo Catharinadal weer te verenigen met de norbertijnerorde. Dit lukte niet door het verzet van de toenmalige bisschop van Breda, Mgr. H. van Beek. In 1928 gebeurde dit wel. Catharinadal viel vanaf dat moment onder de rechtsmacht van de abt van Tongerlo. Dit betekende dat de abt van Tongerlo bepaalde wie er proost werd en de zusters geen eigen proost konden zoeken. Juist tijdens het Interbellum bloeide het klooster op. In 1934 telde Catharinadal zestig zusters.
De auteurs gaan uitgebreid in op verschillende aspecten van het leven op Catharinadal zoals de band met de Oranjes over het ontstaan van de boekbinderij en de wijngaard. Ze belichten teven de impact van het Tweede Vaticaans Concilie op de spiritualiteit van het klooster. De spiritualiteit van Catharinadal is gebaseerd op de Communio, de gemeenschap met God naar de mensen toe en de gemeenschap met de mensen naar God toe. Daarnaast helpt de kenosis, de zelfontlediging, de zusters de grenzen van het kleine ‘ik’ te overstijgen om tot het grotere ‘wij’ te komen. De zusters heten iedereen welkom die hun leven respecteert. In 2015 opende de priorij daarom een gastenhuis met 14 kamers en 19 bedden.
Het boek ‘750 jaar Sint-Catharinadal, huis van God en huis van mensen’ is te koop in de kloosterwinkel van de priorij.
Jonge wijnranken van Sint Catharinadal in 2016 – Foto: Bisdom Breda
