“Laat nu mijn dienaar in vrede gaan,” zongen de norbertinessen van Sint Catharinadal toen bisschop Muskens de refter van deze abdij verliet. Op zaterdag 2 februari vertrok bisschop Muskens, uitgezwaaid door deze zusters en de vrienden van St. Catharinadal, naar de Sint Pauluscommuniteit in Teteringen. Daar klopte hij aan en liet de prior van de Sint Pauluscommuniteit, pater Huiting osb hem binnen. Zo begon bisschop Muskens zijn bestaan als regulier oblaat van de Benedictijnerorde.
Afsluiting afscheid bisschop Muskens
Daarmee besloot bisschop Muskens zijn rondgang door het bisdom. Op 31 oktober 2007 aanvaardde paus Benedictus XVI zijn ontslag en werd bisschop Van den Hende bisschop van Breda. Bisschop Muskens verkoos geen publiek afscheid, maar wilde als afscheid in de maanden november, december en januari op verschillende plaatsen eucharistie vieren in parochies van het bisdom. In deze eucharistievieringen verzorgde hij ook de homilie. De rondgang begon op zaterdag 9 november in de Sint Bernarduskerk te Made en eindigde in Oosterhout . Bisschop Muskens deed tijdens deze rondgang tevens Indonesië aan, waar hij ook met een eucharistieviering afscheid nam.
Keuze voor Sint Catharinadal
De einddatum, 2 februari, had bisschop Muskens bewust gekozen. Jaarlijks vierde hij dit feest in Sint Catharinadal en met deze traditie wilde hij zijn publieke leven beëindigen. Op die dag viert de Kerk het feest van de Opdracht van de Heer in de tempel, in de volksmond Maria Lichtmis genoemd. De Kerk leest dan in het Evangelie de lofzang van Simeon waarin hij bidt: ”Uw dienaar laat Gij, Heer nu naar uw woord in vrede gaan: mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd, dat Gij voor alle volkeren hebt bereid.”
Voor bisschop Muskens heeft deze tekst een bijzondere betekenis: “Ik heb de hele wereld rondgereisd en overal gezocht naar de Kerk,” zei hij in het welkomstwoord van de viering. “Zo heb ik het heil mogen beleven. Met deze tekst wil ik beginnen aan mijn nieuwe leven, gewijd aan contemplatie en gebed.”
Heilige Geest
In zijn preek stond bisschop Muskens stil bij de rol van de heilige Geest in het leven van Simeon. Simeon had een godsspraak ontvangen dat hij niet zou sterven voordat hij de Gezalfde des Heren zou zien. Door de Geest is hij naar de tempel gedreven. Zo sloot hij aan bij het thema van zijn afscheidstournee: de heilige Geest.
Volgens bisschop Muskens is de herontdekking van de betekenis van de heilige Geest de grootste theologische ‘revolutie’ in de twintigste eeuw. In de preken tijdens de rondgang, die hij hield aan de hand van een door hem geschreven afscheidsgebed, belichtte hij de betekenis van de Geest in de heilsgeschiedenis. “Pinksteren is een gefaseerd gebeuren,” vertelde hij. “Jezus schonk ons de Geest op het kruis. Hij blies na de verrijzenis de Geest over de apostelen en na Zijn hemelvaart werd de Geest over de apostelen uitgestort.”
Bisschop Muskens hoopt dat de vitale kracht van de Geest hem zal helpen zijn monastieke roeping te volbrengen.
Afscheidsgebed van bisschop Muskens
Heer Jezus,
Laat de Geest die over het water zweefde
De Geest die God de eerste mens inademde
Opdat de mens kon leven
De Geest die de profeten vervulde,
De Geest die Maria overschaduwde,
Zodat ze moeder van God kon worden,
De Geest die Elisabeth en Simeon vervulde,
De Geest die bij Uw doopsel in de Jordaan
Ons openbaarde wie Gij zijt,
De Geest die Gij op het kruis aan de
Mensheid hebt geschonken,
De Geest die Gij na de Verrijzenis hebt
Uitgestort over de apostelen en over allen
Die na het Doopsel van de Geest ontvingen
Laat die Geest bevestigen
En voltooien wat Gij in ons begonnen zijt.
Op 30 januari nam bisschop Muskens afscheid van de medewerkers van het bisdomkantoor. Daarbij werd hem door bisschop Van den Hende een kleine versie overhandigd van de vaas die op het plein voor het bisschoppelijk huis staat; teken van het geloof van het doopsel.
