Wat geeft het boek Leviticus aan priesters en diaken te denken over de kleur van en de grond onder hun godgewijde leven? Bij deze vraag stonden de deelnemers van de bisdomretraite stil in de Veertigdagentijd. De retraite vond plaats van 19 tot en met 22 februari. De elf deelnemers waren te gast bij de Zusters Benedictinessen van de Onze Lieve Vrouwe Abdij in Oosterhout. De retraite werd geleid door pater Marc Lindeijer s.j. Hij is onder meer spirituaal van de Priester- en Diakenopleiding Bovendonk in Hoeven.
Leidraad in de gesprekken was het boek Leviticus. “We lazen onder leiding van pater Lindeijer die delen die het priesterlijk en diaconaal leven richting kunnen geven,” vertelt diaken Vincent de Haas na afloop. “Het is een moeilijk en dus weinig gelezen boek vol regels en voorschriften. Die regels en voorschriften roepen bij eerste lezing veel vragen op. Maar wie het waagt om er langer bij stil te staan, ontdekt achtergronden die je geest scherpen en verrijken.”
“Je ontdekt deze lijn opnieuw: God, een woonplaats voor Hem inrichten, het volk bijeenbrengen, de ambtsdragers om God en mens te dienen. Er komen vragen boven als: Wat betekent het dagelijks voedsel voor je? Hoe krijgt bij jou een maaltijd met God gestalte?”
‘Zo leef je van genade’
Priesters en diakens zijn gewijd tot dienst aan de Allerhoogste en aan het volk. Diaken De Haas: “Belangrijke taken zijn om te leren onderscheiden wat er bij mensen speelt, wat voor hen van belang is, wat heilig en onheilig, rein en onrein, barmhartig en onbarmhartig is. Dat doen priesters en diakens niet vanachter hun bureau of computerscherm, maar in direct contact met mensen. Je ontdekt hoeveel genade het is dat priesters en diakens het altaar mogen naderen. Louter genade zelfs. Maar: wat stel je je eigenlijk voor als je in het Allerheiligste bent, en voor het Aangezicht van de Allerhoogste staat? Wat zie je? Wat voel je? Wat gebeurt er met je?”
“Zo leef je van genade. Zo mag je ook delen in de weldaden van de parochianen: door hun reguliere bijdragen aan het parochiefonds, soms door bijzondere giften bestemd tot onderhoud van parochie en kerk, en de verkondiging van het evangelie. Gaandeweg kwamen er aanwijzingen om zelf ook heilig te leven: door onderscheid maken, door onderricht geven, door je toe te vertrouwen aan de leiding van de heilige Geest, door je goede naam te bewaren en te bewaken, door regelmatig je te realiseren welke belangrijke keuze je gemaakt hebt, door je te realiseren welke jouw gebreken en frustraties zijn, en te weten hoe er mee om te gaan, door te leven van de genade.”
De retraitanten gingen na afloop geïnspireerd en met vreugde weer naar huis. “Ze wisten zich weer verbonden met en gedragen door elkaar, ook buiten de muren van de abdij,” aldus Vincent de Haas.
Diaken Vincent de Haas. (Foto: Ramon Mangold)
