Op vrijdag 1 oktober, begin van de missiemaand oktober, opende bisschop Van den Hende de tentoonstelling die de zusters franciscanessen van Etten maakten over hun werk in de missie. De tentoonstelling werd gemaakt in het kader van het jubileumjaar dat de zusters vieren (1820-2010). Eerder dit jaar werd al stil gestaan bij het werk van de zusters in het onderwijs.
In een korte toespraak sprak de bisschop zijn waardering uit voor de inzet en de geestkracht van de zusters, in het voetspoor van Christus en van de heilige Franciscus, en ook hun huidige geestkracht. Door het missiewerk hebben de zusters zich opengesteld voor de hele wereld en de Wereldkerk. De opening van de tentoonstelling door de bisschop gebeurde daarom met een druk op de knop die een wereldbol verlichtte.
De inmiddels oudere zusters zijn nog steeds zeer betrokken op de wereldwijde Kerk. Dat bleek onder meer tijdens de gebedsviering waarmee de bijeenkomst werd geopend, waarin aandacht voor de zorg voor de naaste samenging met gebeden en liederen afkomstig uit Indonesië en Congo/Zaïre.
Zuster Ancilla Martens, overste van de congregatie, hield een korte en zelfbewuste inleiding over de missionaire geest van de congregatie. Ze sprak over die missionaire geest van de zusters, het wereldwijd uitdragen van de boodschap van het evangelie, het offer dat zusters brachten door familie en vaderland achter zich te laten.
Zuster Ancilla: “De zusters werkten ten dienste van de zorg, het onderwijs en alles wat op hun pad zou komen.” Eerst deed men dat in de missie in Indonesië, later ook in Congo/Zaïre. In de jaren ’50 stapten de zusters ook in Nederland in nieuwe uitdagingen, zoals wijkverpleging. Zuster Ancilla vatte het samen met de woorden ‘zijn waar je nodig bent’.
Op 1 oktober werd ook een film getoond die in 1934 in Indonesië werd gemaakt bij een bezoek van de overste uit Nederland. De film is volledig gerestaureerd en brengt in een veelheid aan opnames de grote verscheidenheid in werkzaamheden van de zusters in beeld: van onderwijs en gymnastiekles in kleding met kap tot de was en een bezoek van de arts aan de kinderen. Daarbij verschijnen de namen van alle zusters die er werkzaam waren in beeld, bekenden nog van de zusters die op 1 oktober de primeur hadden van de vertoning van de film.
Aan het einde van de middag werd aan de bisschop een boekje getiteld ‘Verhalen van ver weg en toch dichtbij’ overhandigd, met verhalen en getuigenissen van de zusters die in Indonesië en Congo/Zaïre hebben gewoond en gewerkt.
Beeld uit de volledige gerestaureerde film met beelden van het bezoek uit 1934.
De zusters helpen de kinderen die bezoek krijgen van de arts.
