Op zaterdag 23 januari 2010 wijdt bisschop Van den Hende Steven de Koning tot priester tijdens een feestelijke eucharistieviering in de H. Antoniuskathedraal in Breda. Steven de Koning kijkt naar zijn roeping als een laat antwoord op een vroege roeping.
Als priester wil hij als bemiddelaar rond geloof en geloofservaringen mensen nabij zijn met vragen op hun levensweg. Hij licht dit toe. “In onze huidige tijd zijn velen het ontzag voor het Heilige kwijtgeraakt. Door symbolen, door de sacramenten, gesprek en ook vanuit de stilte wil ik het Heilige in hun levensomstandigheden ruimte geven, laten spreken. In de stilte kunnen we ervaren dat vragen ook onbeantwoord blijven. Dit kan pijn doen. De pijn en de onbeantwoorden vragen nodigen uit om in het leven te worden verweven. ” Steven de Koning heeft die pijn en die vragen ook in zijn eigen leven gevoeld. “Mijn jongste broer is twee keer weduwnaar geworden. Zowel zijn eerste als zijn tweede vrouw zijn jong gestorven. Je vraagt je dan af “Waarom?”
Roeping
In mijn werk als jurist bij de rijksoverheid gingen we uit van een maakbare wereld maar op die momenten ervaar je dat we zoveel niet weten, dat het leven een mysterie is. Ik zie het leven ook als een geschenk van God. Het leven is gevuld met Gods aanwezigheid en die nodigt ons uit een relatie met Hem aan te gaan. Dat besef heeft zich door heel mijn leven heen steeds meer verdiept en geleid tot mijn late antwoord. Ik heb me lang afgevraagd of ik wel roeping had. Was het geen psychische opwelling? Op een gegeven moment heb ik me aan die aanwezigheid van God en zijn roepstem toe durven vertrouwen.”
Uitgestelde keuze
Steven is afkomstig uit een Rooms-katholiek Bredaas gezin. Hij is geboren in 1953. Als twaalfjarige had hij zijn eerste roepingservaring. “In de familie van mijn vader waren verschillende religieuzen onder wie een pater marist. Toen ik twaalf jaar was had ik een zekere belangstelling voor het priesterschap. Er kwam een “ambassadeur” van de maristen op bezoek. Het bleek dat ik naar hun kleinseminarie in Lievelde zou moeten gaan. Dat schrok me af.” Juist in die tijd leefden publiekelijk veel vragen rond het verplichte celibaat en de toekomstige vormgeving van het priesterschap. Dat bemoeilijkte de keuze voor het priesterschap. Hij schoof de keuze vooruit en van uitstel leek afstel te komen.Steven de Koning ging rechten studeren en maakte een mooie carrière als jurist bij de ministeries van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk én Justitie.
Sluimerend verlangen
Steven de Koning voelde zich altijd bij de Kerk betrokken. Hij bekent eerlijk dat hij in zijn studententijd de kerk niet wekelijks bezocht. In Den Haag werd de vanzelfsprekendheid van het katholieke geloof doorbroken. “Ik kwam in contact met het protestantisme en andere religieuze stromingen. De behoefte aan verdieping van mijn eigen geloof groeide daardoor. Ik ging meedraaien in mijn eigen parochie. Ik nam deel aan catechetische groepen, eerst als deelnemer, later als begeleider. Halverwege de jaren negentig kreeg ik in het kader van reorganisaties van mijn werkgever de gelegenheid mezelf te heroriënteren. Op dat moment werd het sluimerende verlangen priester te worden weer wakker gemaakt. Rond 2000 kreeg ik verschillende signalen dat God mij daadwerkelijk riep. .
God roept nog steeds
Een protestantse vriend gaf mij een noveenkaars. Die ontstak ik op Hemelvaart. In mijn parochiekerk nam ik dat jaar op Pinksteren na de Hoogmis een nummer van het Rotterdamse bisdomblad Tusenbeide mee. Daar las ik een artikel met als titel God roept nog steeds. Het ging over mannen die op latere leeftijd tot priester geroepen werden. Ik was tot in mijn tenen geraakt. Ik ging op zoek naar de herkomst van die noveenkaars en kwam terecht in de Vredeskerk in Amsterdam. De pastoor van die parochie nodigde mij uit om deel te maken van een gespreksgroep over roeping, die hij net had gevormd. Voor mij was dit een veilige plek, ver weg van Den Haag, om bezig te zijn met mijn antwoord,” lacht Steven. “Na een jaar besloot ik theologie te gaan studeren aan de Katholieke Theologische Universiteit in Utrecht. Ik heb daar met veel plezier gestudeerd en aan die studie een grote vriendengroep overgehouden.”
Komst naar Breda
In 2002 verliet Steven de Koning Den Haag en verhuisde naar Nijmegen. Zijn jongste broer was opnieuw weduwnaar geworden. In overleg besloot Steven voor zijn drie jonge kinderen te gaan zorgen. Steven vervolgde zijn studie en werd actief in de parochie van de Heilige Landstichting. De pastoor daar hoort van zijn roeping en stimuleert hem om contact te nemen met bisschop Muskens. Het gesprek met de bisschop leidt tot een “hartelijk welkom als priesterstudent voor het bisdom”. Steven neemt contact op met de toenmalige rector Ham. Hij wordt toegelaten op de Priester- en Diakenopleiding Bovendonk waar hij in 2005 zijn opleiding vervolgt.
Bovendonk
Steven heeft zich op Bovendonk thuis gevoeld en spreekt met veel waardering over rector Ham en de andere docenten. “Zij en vooral rector Ham maakten mij duidelijk dat theologie studeren iets anders is dan priester worden. Ik heb mijn roeping opnieuw doorleefd en mijn antwoord kunnen versterken. Ik ervaar het ook steeds meer als een overgave en wil meer getuigen van mijn geloof.”
Steven de Koning werkt in de regio Oost-Zeeuws-Vlaanderen. Na zijn wijding blijft hij de eerst aanspreekbare voor Clinge, Graauw en Nieuw-Namen. Op 24 januari 2010 celebreert hij om 10.30 uur zijn eerste Heilige Mis in de H. Willibrordusbasiliek in Hulst.
Bisschop Van den Hende wijdde Steven de Koning op 10 mei 2009 te Hoeven tot transeunt diaken. (Foto: I. Bertens)
