Een zonovergoten zaterdagmiddag in het centrum van Breda. Het is druk. Veel toeristen en dagjesmensen genieten van het mooie weer en doen hun inkopen voor Pasen. Ineens verschijnt er een groep muzikanten in de Sint Jansstraat voor de kathedraal. Vol vuur spelen ze hun muziekstukken. Het hoogtepunt is ‘Alle Menschen werden Brüder’. Bisschop Liesen van Breda en pastor Samuel, priester van de Syrisch-Orthodoxe Kerk genieten duidelijk van de muziek.
Het is het eerste optreden van Suryana, wat ‘ons Syrië’ betekent. De muzikanten zijn Syrische christelijke vluchtelingen. Ze komen uit de omgeving van Damascus. Sommigen kennen elkaar uit Syrië en maakten daar samen muziek. Met hulp van Fatin Mattey-Eshaw, projectmedewerkster van het project ‘Vluchtelingen voor Vluchtelingen’ van het Bisdom Breda en kapelaan Jochem van Velthoven uit Chaam, hebben ze het orkest opgericht.
Veel voorbijgangers blijven staan en beluisteren de muziek Ze vinden het mooi. “Geweldig dat dit gebeurt en deze mensen elkaar zo kunnen ontmoeten,” vindt Helène Friebel uit Breda. Sommigen vragen of er in de kathedraal een bruiloft zal plaatsvinden. Dat is niet het geval. Na het optreden van het orkest begint in de H. Antoniuskathedraal de Syrisch-Orthodoxe viering van Palmzondag.
Deze was bijzonder druk. “Palmzondag heeft een bijzondere betekenis,” zegt Fatin Mattey-Eshaw. “Er waren daarom veel gezinnen met kinderen en baby’s gekomen. Pastoor Samuel hield een bijzonder mooie preek. Hij legde de symbolen van Palmzondag uit. De olijftakken waarmee de mensen Jezus toejuichten zijn een symbool van de vrede. In het verhaal van Noach lezen we dat de duif, toen het water daalde, een olijftak bij Noach bracht. De palmtak symboliseert de vrijheid. Pastoor Samuel ging ook in op een derde teken, de vijgenvrucht. De vijgenvrucht verwijst naar de Kerk. Deze vrucht bestaat uit veel zaden die met elkaar samenhangen. Deze zaden vormen een eenheid en geven samen de zoetheid van de heilige Geest. Daarom moeten wij als christenen ook als deze vijgenvrucht zijn. De eenheid geeft ons meer vreugde en het laat ons meer vruchtbaar te zijn. De schil van de vijgenvrucht is dik en dit is het symbool van de Heilige Geest die de eenheid van ons beschermt. Het is ook onze eenheid die aan anderen de zoetheid van de Heilige Geest laat zien.”
De viering eindigde met een kleine processie. De aanwezigen legden hun palmtakken op de grond. Pastoor Samuel trok er over samen met de aanwezige kinderen. “Op deze manier was het een vreugdevolle viering,” besluit Fatin.