De diocesane navormseldag Lopend Vuurtje werd op zondag 7 juni voor de derde maal georganiseerd door het Jongerenplatform van het bisdom van Breda. Het was de laatste grote activiteit van het seizoen.
Aan de slag
Al in november vorig jaar is een groep van zes jongeren, ondersteund door het bisdom, aan de slag gegaan met de voorbereidingen. Dit hield in dit alle adressen van de vormelingen verzameld moesten worden om ze uitnodigingen te sturen, contact moest worden gelegd met het klooster Mariadal en de theatergroep Vive la Veste, en de techniek moest gaan nadenken over materialen die er nodig zouden zijn. Ook werden draaiboeken opgesteld, cateringplannen en rekwisietenlijsten.
Voorbereiding, bouwen en afbreken
In de weken naar Lopend Vuurtje toe breidde de groep jongeren zich uit met jongeren die meehielpen met het bellen van parochies en verzamelen en maken van materialen. Op de zaterdag voor de navormseldag werd het klooster Mariadal omgebouwd tot het kasteel Vuria. Uiteindelijk waren er op de dag zelf meer dan dertig jongeren aanwezig om alles in goede banen te leiden en de vormelingen een spetterende dag te bezorgen. En na afloop natuurlijk het klooster weer in oude staat te herstellen.
In het zweet
De reden dat de jongeren zich zo in het zweet willen werken voor de vormelingen? Arwen Meulenbroek, projectmedewerker van het bisdom van Breda: “Daarvoor hebben ze twee redenen. Allereerst de gezelligheid van het samenwerken met elkaar en de gelegenheid om met elkaar te praten; over de studie, relaties, en zeker ook over de vragen die ze als jongere in het geloof tegenkomen. Ten tweede om hetgeen wat zij zelf hebben ervaren in het geloof door te kunnen geven aan anderen.”
Gemotiveerd
Jeroen Blijlevens was er van het begin af aan bij betrokken als een van de jongeren die verantwoordelijk waren voor de praktische dingen. “Wij moesten dus zorgen dat de juiste spullen op tijd op de juiste plaats kwamen en alle praktische dingen daaromheen. Verder was ik verantwoordelijk voor alle techniek die er komt kijken bij Lopend Vuurtje. Als een van de spinnen in het web was ik er vanaf het begin bij. Zelf heb ik als deelnemer meegedaan aan de eerste Lopend Vuurtje. Ik vond dat toen een hele leuke activiteit en het heeft me gemotiveerd om ook eens bij andere activiteiten te gaan kijken.
Een van de jongere verwoordde het als volgt, geeft Arwen Meulenbroek aan: “Ik wou dat toen ik mijn vormsel had gedaan ook zoiets werd georganiseerd, dan was het misschien makkelijker geweest om de aansluiting met het geloof te behouden en had ik daarna niet zoveel zelf moeten zoeken.”
Motiveren
Jeroen Blijlevens: “De reden dat ik meedoen aan de organisatie is, omdat ik het heel leuk vind om dit soort activiteiten te organiseren en dan op de dag zelf kunnen zien hoe dat de vormelingen er in dit geval van genieten. Ik vind het een erg mooie manier om de vormelingen te motiveren om naar de kerk en activiteiten van het bisdom te gaan en dus het geloof over te dragen. Maar natuurlijk is het ook de gezelligheid op de dagen en de voorbereidingen een belangrijke factor. Als je niet met plezier kan vergaderen wordt zo’n activiteit niets en motiveer je helemaal niemand.”
“Er zijn in de loop der jaren steeds meer activiteiten waar dat ik aan mee werk of waar ik naartoe ga. Dat is dan of omdat ik het fijn en leuk vind om daar te zijn, zoals Taizé, de Summerschool, de Mysterytour, óf het is omdat ik het gewoon leuk vind om mee te helpen of mee te doen. Dat geldt bijvoorbeeld voor Theater in de kerk en Lopend Vuurtje.”
Daadwerkelijk wat doen met je geloof
Arwen Meulenbroek: “Voor de jongeren is het organiseren van zo’n activiteit een inspirerende ervaring. Het daadwerkelijk wat doen met je geloof, de onderlinge gesprekken bij het sjouwen, de aansprekende teksten van de band the Fruits (www.thefruits.nl) en het meemaken van een viering waarbij ze niet de enige of bijna de enige jongere zijn, is mooi. Meewerken aan het organiseren geeft een ervaring om mee te nemen naar huis en naar je eigen parochie om ook daar aanwezig te zijn in de wetenschap dat door het hele bisdom jongeren zijn die handen en voeten willen geven aan hun geloof.”
Jeroen Blijlevens: “Ik denk daar wel een beetje het zelfde over als Arwen. In je eigen parochie is het niet altijd even druk met de jongeren, maar na zo’n activiteit met al die jongeren heb je toch weer dat beetje kracht om ook in je eigen parochie aanwezig en actief te zijn. En als je die jongeren op een dag als Lopend Vuurtje zo ziet stralen, weet je dat ook hun de kracht hebben gevonden om vol goede kracht terug te gaan naar hun eigen parochie.”
