Dinsdag 30 januari vond in het Turfschip te Etten-Leur de jaarlijkse studiedag van de Diocesane Commissie Liturgie plaats. Dit jaar ging deze over de Liturgie van de Goede Week en Pasen.
Er waren ongeveer honderd belangstellenden. Bisschop-coadjutor Van de Hende was de hoofdspreker van de dag. Hij ging in op de officiële liturgie van de Goede Week en Pasen. In de workshops was aandacht voor initiatieven die een aanvulling kunnen vormen voor gelovigen die zich verder willen verdiepen. J. Staps, de voorzitter van de Commissie Liturgie, overhandigde bisschop-coadjutor Van den Hende de brochure Voorgaan met lijf en leden, met hart en ziel waarin de inleidingen van de vorige studiedag waren opgenomen. Staps wees erop dat het niet de eerste maal was dat deze studiedagen over het hart van het kerkelijk jaar gingen. Al drie maal eerder schonk de Diocesane Commissie aandacht aan de Goede Week.
Geschiedenis
Bisschop-Coadjutor Van den Hende belichtte enerzijds de oorsprong en de historische ontwikkeling van het Paasfeest anderzijds de viering van Pasen en de Goede Week volgens de huidige liturgische boeken. In het licht van het paasgeloof stond de zondag als eerste dag van de week. Heel centraal als de dag des Heren. Wekelijks vierden de christenen de verrijzenis van de Heer. Dit was in de eerste eeuwen van de christenheid niet zonder gevaar. Bisschop-coadjutor Van de Hende verwees naar Emeritus, een gevangengenomen christen uit Carthago, die getuigde: “wij hebben in mijn huis de dag des Heren gevierd. Wij kunnen niet leven zonder de dag des Heren te vieren.” In de Kerk ontstond het verlangen Pasen jaarlijks heel nadrukkelijk te vieren. Aanvankelijk beperkte de paasvieringzich tot de nacht van paaszaterdag tot paaszondag. Het was een echte wake. Augustinus noemde de Paaswake de moeder van alle nachtwakes. In de loop der geschiedenis ontwikkelde zich een gelovig gedenken van de afzonderlijke dagen voorafgaande aan het Pasen van de Heer zoals de kruisiging en het sterven op vrijdag, de grafrust en de nederdaling op zaterdag en later het gedenken van het Laatste Avondmaal op de vooravond van Goede Vrijdag. Op de zondag voor Pasen las men het lijdensverhaal. Deze zondag, nu palmzondag, zette de toon voor de hele week.
Huidige liturgie
Bisschop-Coadjutor Van den Hende besprak nauwkeurig de huidige liturgie van de Goede Week. In deze liturgie gaat de gelovige met de Heer op weg naar Jeruzalem. Deze reis begint op Palmzondag. Hij benadrukte dat de viering van het Triduum sacrum (van Witte Donderdag tot en met de Paaswake) feitelijk één liturgische plechtigheid vormt. De eucharistieviering van Witte Donderdag sluit dan ook niet af met de zegen noch met een zegenbede en de liturgie van Goede Vrijdag opent niet met een kruisteken.
Hij benadrukte dat het geloof in de verrijzenis fundamenteel is voor ons als Kerk, voor ons leven als christenen. Het samen vieren van de liturgie zoals de Kerk ons aanreikt houdt onze persoonlijke en gemeenschappelijke band met de levende Heer vitaal. Om dit geloof te kunnen doorgeven is het nodig allereerst zelf gelovigen te zijn en te blijven.
