“Zijn telefoon ging en hij nam op.” Met deze woorden begon een verhaal dat een groep jongeren uit het bisdom Breda een weekend lang in haar greep hield tijdens de Mysterytour 2007. Uitgenodigd door het jongerenplatform van het bisdom verzamelden zij zich vrijdag 9 maart op het station van Breda. Gepakt en gezakt voor een weekend kloostermuren, uitdagende opdrachten, bijzondere ontmoetingen en veel ruimte voor bezinning en verdieping. Niemand wist wat er ging gebeuren. Zelfs de slaaplocatie was door de organiserende jongeren geheim gehouden.
Wat heb jij betekend in jouw leven tot nu toe?
De jongeren ontvingen telkens een sms met een vraag om eens goed over na te denken en een nummer van een envelop. In die envelop vonden ze reisaanwijzingen, opdrachten en steeds een nieuw stuk van het verhaal.
De reis bleek te voeren naar het Dominicaans Klooster in Huissen bij Arnhem. Laat op de avond kwamen de jongeren daar aan. Buiten brandde het vuur. En bij het knetteren van het brandende hout begon het weekend met het verhaal van Franciscus.
Het verhaal bracht een gesprek op gang over wat de jongeren tot nu toe in hun leven hebben gedaan. Wie ben je? Wat heb je, zoals Franciscus, gedaan voor een ander? Indringende vragen die doorklonken in het halfdonker van de Dominicaner kerk aan het begin van de nacht toen de jongeren bij kaarslicht samenkwamen voor gebed, zang en stilte.
Wat kun je nu bijdragen aan de wereld van vandaag?
Het contrast met de stilte van de nacht was groot toen een van de reisleiders met veel tamtam de jongeren in alle vroegte uit bed trommelde. Via de lauden in het klooster, een stevig ontbijt, een rondleiding door de kloostergangen en de zoveelste sms werden de jongeren de bus in gejaagd naar Arnhem.
Daar ontmoetten zij Jeroen, beheerder van een van de mooiste parken van Nederland: het Sonsbeekpark. Vol passie, enthousiasme en met een grote grijns op zijn gezicht leidde hij de groep door het park.
Hij vertelde hoe je niet alleen maar bezig moet zijn met de toekomst en het verleden, maar vooral met het nu. Wat kan ik nú doen, vandaag, om dit stukje van de wereld mooi te maken? Als je zo naar de wereld kijkt, telt elke boom, elke plant, elk contact dat je hebt.
Geraakt door zijn enthousiasme werd de gewoonste zaak van de wereld om de handen uit de mouwen te steken en in het park een paar uur intensief mee te werken aan een mooiere wereld. En daarna opnieuw het contrast. Zoals het hele weekend een aaneenschakeling van contrasten was. Terug in het klooster wachtte Dominicaan Theo Koster hen op om ze mee te nemen in de wereld van de meditatie. Zoek jezelf, was zijn opdracht. Vind jezelf en proef een spoor van hoe God met jou bezig is.
Mooie Wereld
Dat het leven niet voor iedereen een toekomst heeft, ontdekten de jongeren in de film ‘Mooie Wereld’ van Coco Schrijber over de wereld van dak- en thuislozen in Amsterdam. De stilte na afloop duurde lang. Stamelend, aarzelend zochten ze naar woorden voor wat ze gezien hadden. Toen de beelden van de film wat waren gezakt, werden de jongeren uitgenodigd om een brief aan zichzelf te schrijven. Een gelegenheid om alle indrukken een plek te geven en om na te denken over waar je nu staat in het leven. Over een paar weken ontvangen de deelnemers hun eigen brief weer via de post. Het gebed in de nacht in de halfdonkere kapel daarna klonk zacht en intiem.
Wat maakt jouw leven waardevol?
De zondag stond in de teken van de toekomst. Wie wil je zijn? Wat is jouw bijdrage aan de wereld van morgen? Wat maakt jou waardevol? Na de eucharistieviering in het klooster liepen de jongeren naar de pont over de Rijn. Aan de andere kant begon een lange, lange voettocht. Een voettocht in stilte. Met vragen in je hoofd en tijd voor jezelf. Voor de meeste jongeren was het een indringende ervaring.
De tocht eindigde op een wel heel bijzondere plaats: Fort Pannerden. Dit gekraakte fort wordt beheerd door een groep mensen die maar één doel in hun leven hebben: dit ene stukje van de wereld bewaren, verzorgen en maken tot een plek die het waard is om er te zijn. Een indrukwekkend gesprek met een van de beheerders van het fort over de wereld van morgen sloot de reis af. Een reis die begon in het verre verleden bij Franciscus en doorgaat in de wereld van morgen.
Weer terug in Breda is de groep een hechte eenheid geworden. Er is veel gepraat, veel gezongen, veel gebeden. Er is gehuild en gelachen. Persoonlijke verhalen, eigen verdriet, maar ook eigen hoop zijn gedeeld. Ze zijn doodmoe. En tegelijkertijd weer vol van energie. “Dit weekend was een feest,” zegt een jonge vrouw aan het einde van de reis: “Ik laat de slingers in mijn hart nog maar even hangen”.
Voor meer informatie over de activiteiten van het jongerenplatform: jongerenpastoraat@bisdombreda.nl of 06 16068897
