Frans van Gils is al jaren als chauffeur in dienst van de Pelikaan en geldt daar als de Italië-specialist. Hij is bij velen bekend. Deze reis was zijn tweede bisdombedevaart. Tijdens de reis naar Rome in 2002 chauffeerde hij met vaardige hand de bus van bisschop Muskens en zijn medewerkers.
“Ik vraag me wel eens af waaraan ik dat te danken had. Ik ben op zich niet meer dan een andere chauffeur. Nu heb ik Harrie Muskens, de broer van de emeritus-bisschop, in mijn bus,” lacht hij als we hem vragen naar zijn ervaringen tijdens deze reis maar dan serieus: “De sfeer is heel goed. Mensen praten met elkaar en helpen elkaar. In onze bus zitten ook de priesterstudenten van het bisdom en de rector. Dat is echt een fijne club mensen. Je merkt wel dat de dagen soms iets te lang zijn.” Van Gils begrijpt dit wel. “Als bedevaartorganisatie wil je de mensen in korte tijd zoveel mogelijk laten zien..”
Tijdens het interview zwaaien geregeld mensen naar hem. “Dat komt ervan als je al lang bij de Pelikaan werkt. Mensen gaan je kennen. Onder de pelgrims zijn verschillende mensen die al eerder met ons naar Italië zijn geweest. Ook daar geldt dat iedere reis uniek is.” Van Gils waagt zich niet aan een vergelijking met de Romebedevaart. “De bedevaart naar Rome was een massaal gebeuren, erg indrukwekkend. Het bisdomblad met het verslag over deze bedevaart bewaar ik nog steeds. Op deze pelgrimstocht heb ik ook mooie vieringen meegemaakt en bijzondere plekken bezocht.” Frans van Gils was zelf het meest geraakt door Assisi en Laverna. “Schitterende plekken," vindt hij. "Zelf voel ik me het meest verwant met Franciscus,” bekent hij. “Dit komt misschien ook wel door mijn naam. Met Antonius heb ik gewoon wat minder.”
